Gezin in coronatijden

Dag 83

www.bladella.nl

Elke zaterdagochtend verdwijnt mijn vriendin naar ‘Roger’, de plaatselijke fruitboer. Roger verzamelt dan voor ons iedere keer voor twintig euro aan fruit. Bij thuiskomst trekken de jongens en ik de volle boodschappentas uit haar handen om het als een kindersurprise-ei te inspecteren.
“Aha, deze week een galiameloen!”
De jongens kunnen het wel waarderen, zo’n grote schaal op het aanrecht, vol met vitamine C. Vooral Oudste strekt zijn arm er vaak naar uit. Dat we zijn afgekloven appelkroosten tijdens het stofzuigen terugvinden onder de bank, in zijn slaapkamer en de stoel in de gamekamer; we nemen het voor lief.
Vers fruit, het is ook goud. In mijn kindertijd werd in de achtertuin van het ouderlijk huis een jonge kersenboom geplant. Zo’n boom groeit hard. Iedere zomer haalden wij, de familie en de rest van de straat emmers vol met kersen uit de boom en nóg lag het gazon bezaaid met overrijpe en half aangevreten kersen. Maar na een week kersenjam geloof je het wel. Met gratis vers fruit in je achtertuin is het uiteindelijk hetzelfde als met een neushaartrimmer en artrose-zalf: je gaat het op latere leeftijd pas echt waarderen.
Deze week gaf Roger als extraatje aan mijn vriendin een zak stoofperen mee. Op woensdagavond schoven we aan tafel na een drukke werkdag. Daar stonden ze, dampend op tafel, de stoofpeertjes. Naast een jachtschotel met urenlang gegaarde sukadelappen en een ovenschaal met sperziebonen, opgerold in spek.
“Het lijkt wel een kerstdiner,” zei Jongste verrast.
We staken kaarsjes aan en bij het toetje zongen we ‘Stille nacht’. Alle decembervieringen staan nog op losse schroeven; het kerstdiner pakken ze ons niet meer af.

22-04-2012


VV Bladella
Sportpark De Smagtenbocht
Bossingel 7
5531 NH Bladel
 0497 38 19 24

Banknummer NL83RABO0107588439
KVKnummer 40235434
BTWnummer NL2651786B01
Terug naar boven