Gezin in coronatijden

Dag 63

www.bladella.nl

Gisteren voelde ik me een beetje Bonnie St. Claire. Niet dat ik de behoefte voelde om een fles rode wijn aan de lippen te zetten, maar zoals Bonnie nagelbijtend bij de telefoon wachtte op een bericht van dokter Bernhard (‘Hoe gaat het met hem nu?”), zo zat ik in spanning bij de telefoon voor mijn testuitslag.
Corona or no corona, that was the question.
Een negatieve uitslag betekende dat ik, op voorwaarde dat ik vrij was van klachten, alsnog naar de Floriaan kon voor een visite aan mijn ouders, met aansluitend een bezoek aan de markt voor loempia’s en een kilo kaas.
Een positieve uitslag maakte de rapen gaar. Thuisquarantaine is geen punt, maar niet meer lepeltje-lepeltje in slaap vallen doordat ik naar de logeerkamer gedirigeerd zou worden, waar ik mijn eten aan de deur kon ontvangen en elke keer de douche en wc ontsmetten als ik er gebruik van zou maken; daar zat ik niet op te wachten.
De telefoon ging. Een meneer stak vrolijk van wal. Mijn energierekening zou ‘echt spectaculair’ naar beneden kunnen. Normaal maak ik er een sport van om in enkele zinnen telemarketeers en andere commerciële struikrovers duidelijk te maken dat ze ergens in hun leven toch echt de verkeerde afslag hebben genomen, nu drukte ik hem met een kort ‘geen interesse’ weg. De lijn moest vrij.
Opnieuw rinkelde de telefoon.
“Hallo.”
“U spreekt met de GGD.”
“Ah, mooi zo.”
“Ik deel u hierbij de testuitslag mede: negatief.”
Lichte euforie toen ik de telefoon neerlegde. Het vooruitzicht van gezamenlijke bourgondische maaltijden en standje 44 in slaap vallen; ik vierde het met een glaasje rode port. Opnieuw voelde ik me een beetje Bonnie St. Claire

22-04-2012


VV Bladella
Sportpark De Smagtenbocht
Bossingel 7
5531 NH Bladel
 0497 38 19 24

Banknummer NL83RABO0107588439
KVKnummer 40235434
BTWnummer NL2651786B01
Terug naar boven