Kalender
vrijdag 12 april 2024
t/m vrijdag 21 juni 2024
Activiteit
Voetbalacademy 2023-'24
18:15 - 19:30
Sportpark
vrijdag 3 mei 2024
Agenda
Kaartavond
20.00 uur
kantine
woensdag 8 mei 2024
Activiteit
Automobielbedrijf P. van de Ven Penaltytoernooi 2024
18:00 - 20:00
Sportpark Smagtenbocht
zondag 12 mei 2024
Activiteit
Afsluiting senioren
vrijdag 17 mei 2024
Activiteit
voetbalquiz
kantine
Het gezin in thuisisolatie
Dag 13
De Wereld Draait Door is dus gestopt. In een kale studio ging Matthijs voor de laatste keer aan tafel. Zonder applaus, zonder gasten. De overeenkomsten met de situatie in den lande hoef ik niet uit de leggen.
DWDD bracht vijftien jaar culturele, politieke en wetenschappelijke onderwerpen in kleine, hapklare brokjes. Een zwart gat in het heelal, een punkrockbandje uit Delft, een gerecht met dadels en mierikswortel; Matthijs schakelde met verbluffend gemak van groot naar klein, van smaakvol naar plat.
Eén van de indrukwekkendste DWDD-momenten in al die jaren zat in de voorlaatste aflevering, die geheel gewijd was aan Abdelhak Nouri. Niet het geneuzel over mogelijke nalatigheid en de financiële afwikkeling; bijverschijnselen van een samenleving op zijn retour. De schoonheid zat in het gedeelte daarna. In een kring zaten Donny van de Beek, Steven Bergwijn, Frenkie de Jong en Nouri’s broer Mo. Er werden woorden gesproken, maar die waren overbodig. Het verdriet over een verloren vriend, voetbalmaatje en broer hing zwaar in de stiltes ertussen.
Precies zo luisteren we al weken naar journalisten, politici en virologen. Veel meningen, zo veel woorden. De angst om te verliezen wat we hebben: het nestelt zich als een nekhernia in de stiltes ertussen.
DWDD bracht vijftien jaar culturele, politieke en wetenschappelijke onderwerpen in kleine, hapklare brokjes. Een zwart gat in het heelal, een punkrockbandje uit Delft, een gerecht met dadels en mierikswortel; Matthijs schakelde met verbluffend gemak van groot naar klein, van smaakvol naar plat.
Eén van de indrukwekkendste DWDD-momenten in al die jaren zat in de voorlaatste aflevering, die geheel gewijd was aan Abdelhak Nouri. Niet het geneuzel over mogelijke nalatigheid en de financiële afwikkeling; bijverschijnselen van een samenleving op zijn retour. De schoonheid zat in het gedeelte daarna. In een kring zaten Donny van de Beek, Steven Bergwijn, Frenkie de Jong en Nouri’s broer Mo. Er werden woorden gesproken, maar die waren overbodig. Het verdriet over een verloren vriend, voetbalmaatje en broer hing zwaar in de stiltes ertussen.
Precies zo luisteren we al weken naar journalisten, politici en virologen. Veel meningen, zo veel woorden. De angst om te verliezen wat we hebben: het nestelt zich als een nekhernia in de stiltes ertussen.
