Kalender
vrijdag 12 april 2024
t/m vrijdag 21 juni 2024
Activiteit
Voetbalacademy 2023-'24
18:15 - 19:30
Sportpark
vrijdag 3 mei 2024
Agenda
Kaartavond
20.00 uur
kantine
woensdag 8 mei 2024
Activiteit
Automobielbedrijf P. van de Ven Penaltytoernooi 2024
18:00 - 20:00
Sportpark Smagtenbocht
zondag 12 mei 2024
Activiteit
Afsluiting senioren
vrijdag 17 mei 2024
Activiteit
voetbalquiz
kantine
Het gezin in thuisisolatie
Dag 8
Als ik ’s morgens vroeg het bed verlaat voor het toilet ben ik mijn plekje kwijt. Jongste glipt achter me door en draait zich handig in de geborgen armen van zijn moeder.
“Hoe was je dienst, mama?”, vraagt ie. Het werk van zijn moeder houdt hem bezig.
“Nou, wel zwaar eigenlijk”, antwoordt ze.
“Maar hoezo dan?”
Ik ben benieuwd of ze Jongste hetzelfde verhaal gaat vertellen. Ze duwt zichzelf omhoog tegen de achterkant van het bed.
“De afdeling ligt bijna vol. Ook met meerderen op één kamer. Elke patiënt heeft een groot beademingsmasker voor het gezicht. De meesten ademen erg moeizaam.”
“Zit de familie erbij?”
“Nee. Eén keer per dag mag er één familielid bij. Volledig in beschermende kleding.”
“Maar die patiënten kunnen toch dood gaan?”
“Het kán dat ze erdoorheen komen, maar het kan ook dat ze het niet redden, nee.”
“Maar dan is er dus misschien niemand bij. Alleen jij. In een maanpak?”
“Of niemand. Er liggen veel patiënten. En er komen er steeds meer bij.”
Jongste valt stil. In zijn hoofd gebeurt veel. En dan heeft zijn moeder nog voor de kinderversie gekozen. Oudste komt de slaapkamer binnen, hij schuift het gordijn opzij. Het binnenvallende licht maakt zijn ogen tot spleetjes.
“Wat gaan we vandaag doen?” geeuwt ie.
Zijn broer verstevigt de greep om zijn moeder en zegt: “Onze taak: we blijven binnen.”
Hij heeft goed opgelet tijdens deze les.
“Hoe was je dienst, mama?”, vraagt ie. Het werk van zijn moeder houdt hem bezig.
“Nou, wel zwaar eigenlijk”, antwoordt ze.
“Maar hoezo dan?”
Ik ben benieuwd of ze Jongste hetzelfde verhaal gaat vertellen. Ze duwt zichzelf omhoog tegen de achterkant van het bed.
“De afdeling ligt bijna vol. Ook met meerderen op één kamer. Elke patiënt heeft een groot beademingsmasker voor het gezicht. De meesten ademen erg moeizaam.”
“Zit de familie erbij?”
“Nee. Eén keer per dag mag er één familielid bij. Volledig in beschermende kleding.”
“Maar die patiënten kunnen toch dood gaan?”
“Het kán dat ze erdoorheen komen, maar het kan ook dat ze het niet redden, nee.”
“Maar dan is er dus misschien niemand bij. Alleen jij. In een maanpak?”
“Of niemand. Er liggen veel patiënten. En er komen er steeds meer bij.”
Jongste valt stil. In zijn hoofd gebeurt veel. En dan heeft zijn moeder nog voor de kinderversie gekozen. Oudste komt de slaapkamer binnen, hij schuift het gordijn opzij. Het binnenvallende licht maakt zijn ogen tot spleetjes.
“Wat gaan we vandaag doen?” geeuwt ie.
Zijn broer verstevigt de greep om zijn moeder en zegt: “Onze taak: we blijven binnen.”
Hij heeft goed opgelet tijdens deze les.
