Bloedfanatiek

Nog één wedstrijd en dan zit het seizoen er alweer op. Dan kunnen de kicksen weer voor een tijdje opgeborgen worden. Voor sommigen is dat na vandaag zelfs definitief. We nemen na vandaag afscheid van maar liefst zeven vaste teamspelers. Daar bovenop komt ook nog het afscheid van ZZT-er Captain.
Voor de laatste maal kunnen deze mannen hun kunsten vertonen. Dat gebeurt dan tegen HMVV in een potje waar nog het nodige op het spel staat. HMVV kan namelijk vandaag bij winst het kampioenschap behalen. Alle reden om voor de laatste maal nog een bloedfanatiek potje te ballen want dat gaat natuurlijk niet zomaar gebeuren.

Bij een laatste wedstrijd is het doorgaans zo dat iedereen aanwezig is. Er valt namelijk na afloop van de verplichte oefening nog wat te feesten. Weddenschappen die nog ingelost moeten worden en zo. Je kent het wel. Het maakt het er alleen niet makkelijker op om op zo’n dag iedereen aan spelen toe te laten komen. Achttien spelers moeten worden ingepast waarbij natuurlijk de afzwaaiers mogen starten in de basis. Je zal maar een opstelling moeten verzinnen!

Het zou natuurlijk fantastisch zijn als we de lijn van de laatste wedstrijden vast kunnen houden. Dat zou betekenen dat we afsluiten met een overwinning en bovendien HMVV van het kampioenschap afhouden. Mooier kan niet toch? Daarom nemen we vanaf de aftrap maar brutaal het heft in handen en zoeken meteen de aanval. Turbo wordt enkele malen diep gestuurd in de hoop de Mierdse verdediging op snelheid te kloppen en oog in oog met de keeper een doelpuntje te maken. Alle pogingen stranden echter in schoonheid. Ook een schot van Kapper levert niet het gewenste vroege doelpunt op.
Pas na een minuut of tien krijgen we een eerste aanval van HMVV te verduren. Een bal wordt vanaf de zijkant gevaarlijk voor het doel geslingerd. Iedereen bij ons mist de bal. Geluk bij een ongeluk is dat ook de spitsen van Mierd het leder niet meer kunnen raken. Even later krijgt de spits van HMVV kans om rand zestien uit te halen. Maar ditmaal is Nestor een sta-in-de-weg. Vakkundig duikt Nestor als een jonge god de bal uit zijn doel.
Tot nu toe kunnen we aardig meeballen met HMVV. Dat werkt bij hen op de zenuwen. Men begint zelfs op elkaar te mopperen. Hoe langer we de nul houden hoe meer geforceerd HMVV moet gaan voetballen en hoe meer kans wij dan hebben om de overwinning te stelen. Een volgende aanval van Mierd kan onschadelijk worden gemaakt door een corner weg te geven. Nu leveren corners altijd een gevaar op. Zo ook nu. De bal wordt vanaf de hoekvlag ingebracht, onze verdedigers timen mis en zo kan de Mierdse spits de bal nagenoeg ongehinderd binnen koppen: 0-1.
Ondanks deze tegenvaller laten wij het er niet bij zitten. Na de aftrap kiezen we weer het offensief. Bij een mooie aanval over veel schijven mag uiteindelijk Wielen de trekker overhalen. De bal eindigt op de vijandelijke goalie. Even later produceert Wielen een verre ingooi. De bal wordt doorgekopt door Prins. Vervolgens geeft Qees de bal met zijn hoofd het laatste zetje richting het doel. De bal verdwijnt nét aan de verkeerde kant van de paal. En ook een volgende aanval treft geen doel. Van achteruit is de bal naar voren geschoten en doorgekopt op de doorgelopen Wielen. Diens schot eindigt wederom op de keeper. Het geluk zit ons niet mee als een kopbal van Prins uit een corner op het allerlaatste moment van de lijn wordt gehaald. We stonden bijkans al te juichen. Aan de overzijde kan HMVV dat wel. Wederom verdedigen we niet adequaat genoeg bij een corner en wederom kan de Mierdse spits nagenoeg ongehinderd binnen koppen: 0-2.
Net voor de thee is dat een tweede tegenvaller.

Met de nodige verse krachten vangen we de laatste helft van het seizoen aan. In eerste instantie weet HMVV nog een gevaarlijk schot voorlangs te produceren maar eigenlijk worden ze daarna niet meer gevaarlijk. Het kampioenschap is kennelijk al veiliggesteld. Dat geeft ons de gelegenheid om op zoek te gaan naar een eretreffer. Dokter Wassiemann, zowat het kleinste manneke op het veld, springt het hoogst bij een corner. Zijn kopbal wordt op de lijn door de keeper gered. Ook op een gevaarlijk schot uit de draai van Wielen heeft de Mierdse doelman het juiste antwoord. En even later komt een vrije trap van Frijtje niet verder als de gemetselde Mierdse muur.
We staan 0-2 achter maar zijn halverwege het tweede bedrijf nog steeds bloedfanatiek op zoek naar een doelpunt. Slof neemt dat wel erg letterlijk. Met hart en ziel probeert hij de bal te veroveren, kopt wat laag terwijl zijn tegenstander inkomt met een net iets te hooggeheven been. Er is geen opzet in het spel maar nadat de schoen van de HMVV-er het hoofd van Slof heeft geraakt stort die laatste kermend naar het kunstgras. Een gapende hoofdwond is het resultaat. Het bloed gutst eruit. Dat wordt geen gevalletje verpleegtehuis. Terwijl Slof met een bloedend hoofd tegen de vlakte ligt kan hij het niet nalaten om voor zijn aftocht nog tegen de dienstdoende EHBO-ers te zeggen: “en ik zag er de laatste tijd nog wel zo goed uit.”
Als iedereen eenmaal van de schrik is bekomen, Slof is afgevoerd en de wedstrijd weer is hervat, doe we opnieuw verwoede pogingen om dat zo gewenste doelpuntje te maken. HMVV vindt het allemaal best en laat ons uitrazen. We komen nog het dichtst in de buurt van een doelpunt als de keeper van Mierd op een schot naar de bal moet grabbelen. Hij heeft het leder echter op tijd te pakken.
Het lijkt erop dat we de tweede helft op 0-0 kunnen spelen (je moet het toch positief bekijken…) totdat een verwaaid schot van HMVV plotseling het doel van Nestor in vliegt: 0-3.
Ondanks al onze pogingen weten we niet meer te scoren. Een vrije trap van Captain komt bij Dokter Wassiemann. Met een halve omhaal vliegt de bal vervaarlijk op het doel van HMVV af. Het leder scheert rakelings langs de kruising. Een vrije trap van Turbo gaat via een inzet van Bikkel Bax net naast en als ook een schot van Qees op de keeper is geëindigd moeten we ons gewonnen geven.

Ondanks de nederlaag stappen we toch niet met een slecht gevoel van het veld. We hebben met goed voetbal verloren van de kampioen. Dat is geen schande. We eindigen dit seizoen op een tiende plaats, daar waar een stek in de middenmoot toch wel mogelijk was geweest. Maar daar is nu toch niets meer aan te veranderen. Het is tijd om het seizoenseinde te vieren met het nodige gerstenat.

Aan het proosten doet ook Slof mee. Hij is inmiddels gerepareerd met 7 hechtingen maar dat weerhoudt hem er niet van om met zijn teamgenoten het seizoen af te pilsen.
Daarom heeft Slof vandaag de eer als laatste van dit seizoen – en als hart onder de riem met een spoedige genezing – de Toon Kiep Award in ontvangst te nemen.
Bloedfanatiek is die gast!

Als laatste nemen we afscheid van de afzwaaiers: Borat, Mukkes (wie?), Kapper, Qees, Turbo, Prins, Bultje en Captain, bedankt voor jullie bijdrage het afgelopen seizoen. Het ga jullie goed. Proost!

Rest mij nog iedereen alvast een fijne vakantie toe te wensen en – wie weet – tot schrijvens.