IMEK-boys for Champion…

Als trainer van een D1 team is het normaal gesproken afwachten hoe de groep zich ontwikkelt. Hoe gaan ze om met het leven als brugklasser? Hoe gaan ze om met de vrouwelijke aandacht? Hoe gaan ze om met hun stapavondjes in De Valk?
 
Maar dit seizoen voelde het enigszins anders. Vanaf de eerste oefenwedstrijd leek er een team te staan dat voor elkaar door het vuur wilde gaan, plezier maakte met elkaar en een grote wil had om te winnen. Dit resulteerde in het (eenvoudig) overleven van de groepsfase van de beker en een prima start van de competitie. Ga maar na: Na 3 wedstrijden in de competitie hadden we een 5-2, 7-0 en 7-3 overwinning in de broekzak zitten. Op deze flow zijn we tot aan de winterstop doorgegaan. Enkel SVSSS kon ons in Udenhout van een volle score afhouden door ons op een 3-3 te houden.
Voor de rest stonden er louter overwinningen op ons palmares. De achtervolgers konden D1 alleen maar zien met een kwalitatief hele goede verrekijker.
 
Vervolgens brak de winterstop aan en na die gedwongen pauze kwam er wat zand in de IMEK-motor. Na het winterreces kregen we drager van de rode lantaarn Wilhelmina Boys op bezoek. Na 27 seconden kwamen we met 1-0 voor, maar het eindigde in 1-1. Daarna volgde er een kansloze 0-5 nederlaag tegen SVSSS en een 3-2 nederlaag bij RKVVO, al hadden we in Oerle recht gehad op een puntje of 3 meer.. Zoals bekend telt ‘als’ echter niet. Tussendoor speelden we nog een achtste finalewedstrijd voor de beker bij VOAB, toen koploper van de 3^e  divisie. We speelden een fantastische wedstrijd, maar gingen helaas met 1-0 de boot in. Het ideale signaal dat we nog steeds kunnen voetballen was gegeven. Nu was het zaak om weer vertrouwen te tanken en zo de weg naar boven terug in te zetten. Doordat de concurrenten van Zwaluw VFC ook wat puntjes lieten liggen, stonden we halverwege februari, ondanks onze recente tegenslagen, toch nog 2 punten voor op de nummer 2.
 
Met die wetenschap als vertrekpunt, traden we op een mooie lentedag in maart aan tegen Geldrop D1. Die ploeg werd met goed voetbal met 3-0 op huis aan gestuurd. Met dank van de Geldropse trainer, omdat we ze gespaard hadden. Vervolgens gingen we met 0-6 winnen bij Sarto en ging Dommelen (nummer 3 op de ranglijst) met 4-1 de bietenbrug op. In de tussentijd had Zwaluw nog een inhaalwedstrijd tegen onze Reuselse vrienden verloren. Toen er ook nog eens met 0-5 gewonnen werd bij Oirschot Vooruit, werd het woord kampioenschap weer hardop uitgesproken.
 
Kampioenschap, het woord is weer gevallen. Rondom de winterstop is het woord langzaam maar zeker rond gaan zingen door een ieder binnen Bladella. Nooit geweten dat er zo ontzettend veel mensen met een groep voetballers van 11 – 13 jaar bezig is binnen onze club. Deze reacties lieten zich veelal leiden door resultaten. Wonnen we, dan was het geweldig. Verloren we, dan was er lichte paniek, want oh oh wat zou er toch met D1 aan de hand zijn? Wel, het antwoord lag vrij voor de hand: Jongens van 11-13 zijn nou eenmaal wisselvallig in hun prestaties. Vandaar dat het ook weleens wat minder kan gaan. Dat hoort bij de leeftijdscategorie en is een ontwikkeling die de groep doormaakt in zijn voortgang. Maar zoals gezegd, bij het verschijnen van de lentezon, werd het spel van D1 weer beter en beter. Doelpunten werden weer ouderwets binnengeschoten en de voorsprong werd prima vastgehouden.
 
Toen was daar de wedstrijd die hét weleens zou kunnen worden. Op 16 april 2016 traden we aan tegen Reusel Sport. Een niet te onderschatten ploeg die prima weerstand kan bieden. Eerst zelf winnen was het devies. Door 2 rake kopballen uit hoekschoppen van Luuk Kraaijvanger en Michiel de Jongh gingen we met 2-0 rusten. We speelden een prima eerste helft, al kwamen we goed weg toen Reusel verzuimde op een 0-1 voorsprong te komen. De 2e helft was weinig verheffend. Veel strijdlust (want bijna geen enkel duel ging verloren) zorgde ervoor dat de driepunter op de Smagtenbocht bleef. We wisten dat er bij een overwinning van ons gekeken kon worden naar Oerle. Daar speelde Zwaluw tegen RKVVO. Jesper had via social media contact met de trainer van RKVVO over de wedstrijd aldaar. Probleempje was alleen dat die wedstrijd een half uur later was begonnen als de onze. Na onze wedstrijd moesten we dus nog 30 minuten wachten op de uitslag daar. In Oerle was er een 1-1 ruststand. Later bleek dit ook de eindstand. Jesper had de laatste 3 minuten van de wedstrijd een reporter langs de lijn aan de telefoon die hem stap voor stap op de hoogte hield. Bij het affluiten wisten we dan ook meteen dat we er waren. Volgende week mogen we met 7 punten voorsprong en 2 wedstrijden te gaan als kampioen van de hoofdklasse gaan spelen bij concurrent Zwaluw. Daar willen we nog een keer laten zien dat er geen twijfel over mogelijk is wie dit seizoen het beste team van de hoofdklasse was.
 
Op zaterdag 21 mei krijgt dit een vervolg, omdat we dan een toernooi spelen bij DESK (Kaatsheuvel). Daar bepalen de kampioenen van alle hoofdklassen binnen Zuid 1 wie de beste hoofdklasser van het district is. Komt dat zien..