Laatste bekerwedstrijd?

Vandaag staat opnieuw een bekerwedstrijd op het programma. Met een gelijkspelletje bekeren we al door. Tegen Beerse Boys 11 moet dat een koud kunstje zijn, zeker gezien de puike vorige twee bekerwedstrijden die we hebben gespeeld.
Maar tja, ’t is Reusel kermis hè..... en dan ben je er niet zeker van of iedereen wel de juiste voorbereiding voor de wedstrijd heeft genomen! En dan bedoel ik niet op alcoholisch vlak!
Benjamin is degene die de vrees waarheid doet worden: hij blinkt uit door afwezigheid. Een aantal keer per jaar kan hij ’s ochtends niet uit bed komen omdat hij daags daarvoor gigantisch in een of andere kroeg heeft doorgezakt. Dan is er meer respect voor de jonge garde die hetzelfde als Benjamin heeft gedaan maar zich toch tijdig in de kantine heeft gemeld.
Lang leve de vooruitziende blik van GBL en het bestaan van de ZZT-ers. Zo gebeurt het dus dat we opnieuw good old Tuntje Dirkx mogen verwelkomen.

Bij aankomst in Middelbeers krijgen we te horen dat we op het door ons zo geliefde kunstgras mogen spelen. Wat dat betreft al weer een voordeeltje! Dit kan toch niet meer mis gaan? Rotterdam, de Kuip, we komen er aan!

Aan de start verschijnt vandaag ook voor het eerst in een officiele wedstrijd onze laatste aanwinst Ron Verhagen. Om geen modderfiguur te slaan heeft hij voorafgaand aan de bekercompetitie veel trainingsarbeid verricht. Te veel naar later bleek, want een hamstringblessure was het gevolg. Nu, volledig genezen, kan hij laten zien waartoe hij in staat is. Ron heeft zijn fanclub meegenomen dus de verwachtingen omtrent zijn capaciteiten zijn hooggespannen. Een fanclub komt tenslotte niet kijken naar iemand die nog geen deuk in een pakje boter kan trappen!

Alle hoopvolle verwachtingen lijken direct bij aanvang van de wedstrijd al waarheid te worden. Wij trekken ten aanval en de tegenstander uit Beers graaft zich in voor hun eigen 16-meter. Het duurt dus niet lang of de eerste goede kansen vallen op te tekenen. Zo raakt Adje met een schot de kruising en vliegt een afstandschot van Roykuh net over. Beerse Boys komt maar sporadisch onder onze druk vandaan. Die ene keer dat ze op onze helft komen is de schade echter bijna niet te overzien. Na een ongelukkige botsing met de spits van Beerse Boys stort ineens Nestor kermend van de pijn tegen de grond. Paniek alom, maar na een blessurebehandeling van zeker vijf minuten heeft Nestor toch weer wat lucht gevonden om de wedstrijd te vervolgen. Uit voorzorg houdt Dextro Jo enig toezicht achter het doel.
Wij zijn nog wat van slag als Beerse Boys zich voor de tweede maal voor ons doel meldt. Ditmaal geen botsing maar wel een tegendoelpunt: 1-0. Nestor was geheel kansloos. Was die botsing dan toch met opzet?
Afijn, het zal wel niet. Niet getreurd want met het goede spel wat we op de mat leggen maken wij het doelpuntje dat we nodig hebben om verder te bekeren zo dadelijk toch wel!
Voor de thee komt er echter geen verandering in de stand, ondanks een mooie actie van Skeepus die eindigt met een schot, rakelings naast en een schot van aanwinst Ron dat alleen een verdediger van Beers maar raakt. Dan moet het de tweede helft maar gebeuren.

Het tweede bedrijf laat nog een extremer beeld zien als de eerste helft: wij volop in de aanval, Beerse Boys uit alle macht de voorsprong verdedigend. Naarmate de tijd vordert, neemt ook het aantal kansen toe. Een schot van Adje, een mooie stiftbal van Bea, een voorzet bij de tweede paal op Skeepus, etc. etc., maar de bal gaat er niet in. Zelfs tegen 10 tegenstanders (de spits van Beerse Boys had nagetrapt en kreeg 10 minuten om langs de kant af te koelen) helpen ons niet aan dat ene zo gewenste doelpuntje. We komen er gewoonweg niet doorheen. Nog maar eens een schot van Kraaij2 en een vrije trap van Adje, maar helaas, wederom geen doelpunt. Het zal toch niet zeker?

Naarmate de tijd vordert en wij meer en meer alleen maar aan aanvallen denken, kan Beerse Boys wat speldeprikjes uit gaan delen. Nestor, genietend van het bleke zonnetje, is de hele tweede helft nog niet op de proef gesteld. Bij het eerste de beste prikje van Beers moet hij echter direct gestrekt naar de hoek. Opnieuw verdwijnt alle lucht uit zijn longen en duurt het een tijdje voor hij weer op adem is. Maar ditmaal vraagt Nestor zelf om een wissel. Uniek in de voetbalgeschiedenis! Onze tweede doelman Renskovich is ook geblesseerd, maar we blijken met Ron een alleskunner in de gelederen te hebben gekregen. Hij neemt plaats onder de lat en houdt zijn doel voor de rest van de wedstrijd schoon. Helaas voor ons weten wij dat ene broodnodige doelpuntje zelf ook niet te scoren. Na het laatste fluitsignaal druipen we daarom teleurgesteld af. Evenals vorig jaar is onze road-to-the-Kuip vroegtijdig onderbroken. Dan zal het succes maar moeten komen in de aanstaande competitie. Kampioenschap here we come.

PS.
Deze wedstrijd heeft ook nog iets positiefs gebracht. GBL weet nu dat hij drie keepers in de gelederen heeft. Het moet maar eens tijd worden dat ook Nestor gewoon in de reservebeurten mee gaat draaien!