Langer dan een kwart eeuw penningmeester!
Jawel hoor, het is zover. Jan Vlems, één van de meest ingevoerde Bladella-watchers, gaat een andere hobby zoeken. In ieder geval kan hij vanaf nu meer met zijn Jolande op stap.

Behalve de inkomsten en de uitgaven van de club hield Jan bij Bladella heel wat meer in de gaten. Heel veel dagen kwam hij op het sportpark, zat hij op zijn vertrouwde kruk aan de bar en zag hij de jeugd en de senioren binnen komen en jaren later weer weggaan. Hij verzamelde feiten en feitjes van Bladella. Hij wist te vertellen hoeveel kruisjes de spits achter zijn naam had staan en ook hoeveel wedstrijden de oudjes in het eerste hadden gevoetbald. Als er jubilea te vieren waren wist hij er samen met Tjeu van de Sande altijd wel een smakelijk verhaal van te maken. Smakelijk was ook altijd de toelichting die hij in de ledenvergadering gaf bij de begroting van het volgende jaar. Jan hield altijd het overzicht, hij was de man van de grote lijnen. En daarbij wist hij als geen ander te relativeren. Bij Jan loopt het allemaal niet zo’n vaart. Daarom duurde het afscheid nemen zo lang. En verder? Dat gaat Jan zelf vertellen in het onderstaande interview. Jan was ook jeugdleider bij o.a. D4, C1 en B1

Heb je zelf ooit gevoetbald Jan?
Jazeker, tot ik 33 jaar oud was. Het einde weet ik nog precies, dat was in november 1995. Ik werd neergehaald in een wedstrijd tegen SDO, in Lage Mierde. Door de blessure en de operatie die volgden moest ik stoppen. Maar ik heb wel een mooie tijd gehad als voetballer bij Bladella. In de jeugd speelde ik meestal in de tweede teams, behalve één seizoen in B1. Bij de senioren kwamen de kampioenschappen. Met het zevende werden we vier keer kampioen, in zeven jaar! Dat was echt een prachtige tijd. Aan het einde van het seizoen 1980/1981 speelde Bladella 7, het team van Jan, om het kampioenschap. Ze speelden tegen een team van VV Hapert en moesten winnen. Met Jan zijn geheugen is niks mis. Harrie Rooijackers was aanvoerder en ook Tjeu van de Sande speelde bij hen, vertelt hij. Mede dankzij Tjeu zijn geweldige vrije trap won Bladella 7 die wedstrijd en werd het team kampioen. Onvergetelijke momenten.”

Hoe passief of actief ben je nu nog in het voetbal, en ook in andere sporten?
Ik tennis tegenwoordig nog twee keer per week. En ik ben een tijdlang op vrijdagmorgen bezig geweest met Walking Football. Dat kan ik elke zestigplusser aanraden. Helaas heb ik daar onlangs mee moeten stoppen. Verder wandel ik veel en zit ik ook nogal wat uren op de fietsen. Ik fiets iedere dag naar mijn werk in Eindhoven. Jan houdt van Engeland, de mentaliteit, de kastelen, de tradities, het bier… Daarom zei hij meteen ja toen trainer Huub Vermeulen vroeg of hij met de selectie in de winterstop mee wilde naar Newcastle. Tuurlijk. De beleving in die Engelse stadions was en is enorm. De Bladella-mannen kregen een rondleiding en gingen in de stad op stap, natuurlijk. Want in de kroegen ging de dames los. Maar daarover zouden ze thuis niks vertellen…

Waarom en wanneer ben jij penningmeester van Bladella geworden?
In april 1992 ben ik door Swiet van Rossum gevraagd om penningmeester te worden. De dag vóór ik 30 werd zat ik bij mijn eerste bestuursvergadering. Ik was toen bezig met de studie SPD maar dat was me toch een tikkeltje te zwaar. De vraag van Swiet kwam dus als geroepen. Het was ook precies in mijn vakgebied, administratief medewerker. Ik heb 12 jaar met voorzitter Swiet gewerkt, drie jaar met Lambert van Erp, 13 jaar met René Walenberg en nu alweer drie jaar met voorzitter Wim Ploeg. In totaal meer dan 30 jaar dus.

De coronatijd was sociaal gezien beroerd voor Bladella. De leden konden maar mondjesmaat op het sportpark komen, de kantine was dicht en de kleedlokalen mochten amper gebruikt worden. Financieel vielen de gevolgen nogal mee, de contributie werd netjes overgemaakt. In de coronatijd zijn weinig of geen afmeldingen gekomen. Maar er werd ook nadien wel duidelijk minder gedoucht na de trainingen en de wedstrijden. Vooral minder door de jeugd.
  Hoe staat Bladella er nu financieel voor ?
We hebben als doel gehad om er ieder jaar financieel wat aan over te houden. Dat is over het algemeen goed gelukt, behalve dan in 2010, het jaar van het 100-jarig bestaan. Zodoende hebben we aardig wat reserve op kunnen bouwen. Dat was maar goed ook. In de laatste twee seizoenen is die reserve in rap tempo weer afgebouwd. We hebben de coronatijd gehad maar het zijn vooral de forse prijsstijgingen voor onder andere het gas en voor de huur van de gemeente waardoor we dik verlies draaiden. Maar nu na een paar jaar is alles toch weer aardig goed gekomen, lijkt het.

Door de hoge inflatie na de start van de oorlog in Oekraïne ging de huurnota van de gemeente voor het sportpark fors omhoog. Daarvoor moest er flink geschraapt worden. Dat werden dan ook jaren met forse verliezen, een bij Bladella onbekend verschijnsel. Nu lijkt alles gelukkig weer op zijn pootjes terecht te komen maar die hoge huurprijs blijft toch wel een ding. Daar moeten weer andere inkomstenpotjes tegenover staan.
Waaruit bestond het grootste deel van jouw vrijwilligerswerk?
Het werk van penningmeester is in de loop van de jaren wel uitgebreid. Vroeger, dan heb ik het over 30 jaar geleden, was het alleen geld tellen. Nu is er meer regelgeving en is er meer te doen rond de veiligheidsaspecten. Denk alleen maar aan de maatregelen bij banken rond het inloggen en hacken. Kijk, als penningmeester moet je ervoor zorgen dat de inkomstenbronnen als sponsoring, de kantine, de contributie en de nieuwjaarsloterij blijven komen. De uitgaven moeten daarbij in de pas blijven lopen. In februari 2017 heb ik de lotjesaffaire mogen meemaken. Dat heeft veel indruk gemaakt, negatief maar later ook positief. Verder heb ik veel positieve en ook een paar negatieve dingen meegemaakt. Al met al heb ik veel meegemaakt en veel vrienden gemaakt. Prachtige tijd!

De lotjesaffaire zorgde ervoor dat in februari 2017 vier jeugdleden werden geroyeerd omdat ze weigerden loten te verkopen. Dat had enorme impact, het werd wereldnieuws in de Bladella-middencirkel. Jan is erg geschrokken van de dreigende taal die toen werd gebruikt, anderzijds is de club er volgens hem sterker uitgekomen: meer verbondenheid tussen spelers, ouders, supporters en sponsoren. Jan kwam landelijk in het nieuws via Radio 2. Na een artikel in de Volkskrant luwde de kritiek.

Swiet van Rossum was een groots Bladella-man. Hoe herinner jij hem?
Swiet kwam als voorzitter als geroepen in de jaren 80. Hij was tegelijk controversieel en ook vernieuwend in heel veel bestuurlijke zaken. Bladella stond er sportief en organisatorisch op dat moment niet goed voor. Hij liet een andere wind waaien. Bladella 1 speelde toen in de 2e klasse van de zogenaamde Konijnenbond. Omgerekend naar nu zou dat 6e klasse zijn. Toch vooral door zijn reorganisatie kwamen nadien de promoties. Op de maandag na het laatste kampioenschap kreeg Jan voor het eerst de naam van de nieuwe kandidaat penningmeester te horen: Evert Lavrijsen. Jaren was er al gezocht naar een geschikte opvolger en nu stond die zomaar ineens bij Bladella. Een oude bekende ook nog die helemaal voldeed aan het gevraagde profiel, helemaal bij de tijd, iemand die genoeg tijd heeft voor de club en bij wie het blauwwitte hart op de juiste plaats klopt. Soms moet je voor geluk gewoon wachten.

Jan te midden van (ex-)bestuursleden (jubileum 2010) 
Ben jij eerder bestuurder dan voetbalman?
Ik ben geen echte bestuurder maar wel een Bladella-man. Vanaf de jaren ’50 hou ik statistieken van ons vaandelteam bij en heb ik ook de lijst van topscoorders en caps van de spelers. Tegenwoordig ga ik vaak met René Walenberg naar de wedstrijden van Bladella 1. Wij vertegenwoordigen dan het bestuur bij uitwedstrijden en thuis ontvangen wij het bezoekende bestuur. Dat is erg leuk om te doen maar het is dan ook wel wat druk. Wij zouden nog wel een paar Bladella-mensen kunnen gebruiken om ons hierbij te ondersteunen. Als je tijd en zin hebt en toch met Bladella 1 meegaat, meld je gerust!!!!

Jolande en Jan Vlems hebben drie kinderen: Ralf, Timo en Joyce. Ralf speelde twee jaar in de selectie en deed mee aan het kampioensfeest van 2010. Daarbij was van de selectie van nu alleen Joris Hermans aanwezig. Timo voetbalt nog, in het zesde, maar was eerst jarenlang speler van Bladella 3. Joyce was van de korfbal, ze woont nu met haar Vlaamse vriend in Arendonk. En Jolande? Die gaat nu meer plannen zodat Jan een goede reden heeft om op tijd naar huis te komen.
Bladella 1 zou een stabiele tweedeklasser moeten zijn. Klopt dat?
Voor Bladella is het erg moeilijk om een stabiele tweedeklasser te worden. Je hebt het zelf niet helemaal in de hand. We zijn van drie dingen afhankelijk: een goede lichting voetballers, de spelers en het begeleidende team moeten voor elkaar willen werken en de jeugdige toppers zouden bij Bladella moeten blijven. Op dit moment doen we het goed, zeker als ik zie hoe we het tegen een Kempisch team als EFC doen. Daar worden voor elke positie spelers van buiten gevraagd. Wij voetballen zoals bekend het liefst met eigen jongens. Als er wat minder talent is, dan maar een klasse lager.

Is er leven buiten Bladella? Wat ga je met de komende vrije tijd doen?
Wij zijn onlangs verhuisd. We zijn aan de Ballingslaan blijven wonen, in een huis dat toekomstbestendig is. Inderdaad, 15 huizen verder. Daar hoef ik de komende jaren weinig of niks meer aan te doen. Ik ben nu 61 jaar oud. Een paar jaar zal ik dus nog wel mogen werken maar ik ga er nu toch al wel van profiteren. Ik blijf zonder meer tennissen, twee keer per week. Dat doe ik nu al zo lang als ik gestopt ben met ben met voetballen. Ik heb nog genoeg te doen en ben nu een klasse-reünie van de zesde klas van de bassischool mee op aan het opzetten! Hartstikke leuk om te doen.
En we gaan natuurlijk tijd maken voor de kleinkinderen. De kleine Teun, een zoon van één van onze Timo, kan vóór in het fietsstoeltje en dan is het leuk samen op pad te gaan. Toch? En ik weet zeker dat die fiets de weg naar Bladella heel gemakkelijk weet te vinden!!!