Bladella E4

Na de duidelijke nederlaag tegen EFC E2G in de thuiswedstrijd kregen we snel de gelegenheid voor revanche want vandaag stond de terugwedstrijd al op het programma.

Supergemotiveerd begonnen we aan de wedstrijd waardoor er vanaf de eerste minuut volop strijd was. Toch was het EFC dat de score opende. Één van hun aanvallers liep slim weg bij één van onze verdedigers en werkte feilloos af. We lieten ons niet van de wijs brengen en gingen door waar we mee begonnen waren; super geconcentreerd spelen en hard werken. Al snel werd dat beloond. Timme was goed bij de les en pikte de bal op het middenveld op. Zijn pass kwam bij Marius die oog had voor de vrijstaande Cas die beheerst de bal onder de keeper doorschoof. De wedstrijd bleef hierna goed in evenwicht en we kregen kansen maar het was EFC die niet alleen kansen kreeg maar ze ook benutte waardoor er voor rust nog 2 keer gescoord werd door de gastheren.

Tijdens de rust was aan onze agressieve yell te horen dat we het nog niet opgaven. We zouden de tweede helft nog wel eens wat laten zien! Al snel werd duidelijk dat dat geen loze woorden waren. Onze E4 helden kwamen flitsend uit de startblokken en overrompelden EFC bij tijd en wijle. De normaal zo gevaarlijke voorhoede van de rood-zwarten zat volledig in de tas bij onze defensie. Mats op links hield de linke vleugelaanvaller in bedwang. Het waren mooie duels van man tot man waarbij de schouderduw niet geschuwd werd. Kees op rechts had in zijn achterzak nog plek voor weer een tegenspeler want ook deze aanvaller werd door geconcentreerd verdedigen aan banden gelegd. In het midden schaduwde Anne de dodelijk effectieve Jelle die door haar compleet uit de wedstrijd gehouden werd. Deze duels waren werkelijk om te smullen! Aanvallend stond Gijs op scherp en na weer een mooie solo wist hij met een strakke voorzet de bal bij onze spitsen te krijgen. Tuur kreeg een mooie schietkans en zijn schot was net zo flitsend als zijn nieuwe voetbalschoenen maar trof helaas geen doel. Het was uiteindelijk Marius die voor de 3-2 zorgde na weer een vloeiende aanval. Bij EFC werden ze hierdoor wat zenuwachtig en ze voelden dat de wedstrijd uit hun handen dreigde te glippen. Wij roken bloed en gingen op de jacht naar de gelijkmaker die er kwam door opnieuw Marius. Met een 3-3 stand en nog een kwartier te spelen bleef het spannend. Wij kregen nog een paar mooie kansen en ook EFC verscheen weer vaker voor onze goal waar Minke nog een keer gestrekt naar de hoek moest om de vierde van EFC te voorkomen. Het bleef tot op het einde een open wedstrijd die alle kanten op kon en doordat de vermoeidheid aan beide kanten toesloeg werden de ruimtes groter. De klok liep inmiddels richting de 28 minuten en terwijl we ons afvroegen waar al die extra minuten voor nodig waren sloeg EFC nog één keer toe. Met een geweldige knal werd Minke gepasseerd en kon de thuisploeg héél gelukkig drie punten bijschrijven. De teleurstelling en frustratie bij de blauw-witten was groot omdat ons harde werken en goede voetbal niet beloond was en dat door een tegengoal die gescoord werd op een moment dat we eigenlijk al onder de douche hadden horen te staan….

Volgende week spelen we thuis tegen Dosko ’32. Dit is onze laatste wedstrijd van het seizoen. We gaan nog één keer vlammen!