Bladella 3

Teleurstellend zo kan je het seizoen van Bladella 3 het best typeren. Met aardig voetbal in de laatste weken, maar te weinig doelpunten strijdt de ploeg nog altijd om degradatie. Twee weken geleden had het beslist moeten worden in Hooge Mierde tegen de plaatselijke HMVV. Het duel bleef steken op een 1-1 gelijkspel. De week daarna werd DBS met gemak aan de kant geschoven, 4-1. Een beslissingswedstrijd moest uitmaken welke club een klasse lager komt de spelen. Is het Bladella 3 of toch nog HMVV 2? De wedstrijd wordt in Netersel gespeeld, omdat het verplicht is om op neutraal terrein te voetballen.
Opstelling Bladella: Sjors; Rob, Schilders, Bonnie, Harm; Robbie, Frank en Pieter; Rik, Roel en Bart Panjoel
Wisselspelers: Ronny, Luuk, Kevin en Jasper
Bart Wijnen haakte geblesseerd af voor de wedstrijd vanwege hamstring klachten. Roberto heeft nog altijd last van zijn lies. Wout is nog niet helemaal hersteld van de charge van Jasper. Tijn zit nog altijd met zijn knie. Nick kampt met enkelklachten en Niek Panjoel heeft nog altijd die ontsteking. Ik wil nog even wat over deze jongeman vertellen. Hij heeft in totaal, volgens zijn berekeningen, zeven wedstrijden meegedaan. De overige zestien wedstrijden en de nodige oefenwedstrijden zat hij dus langs de kant of was hij geschorst. Ik denk dat dit een redelijk unieke prestatie is om je debuut bij de senioren te maken.

Zo’n vijftig man trok op zondag 11 mei naar sportpark De Groesbocht om dé wedstrijd van het seizoen te bekijken. Al zou het tien graden vriezen en er een halve meter sneeuw liggen, de wedstrijd ging hoe dan ook door. Gelukkig regende het alleen en zijn we niet van suiker. Bladella de thuis spelende ploeg trad aan in paars/roze (ik kan die kleuren toch niet fatsoenlijk onderscheiden). HMVV betrad het veld in de bekende kleuren: blauw en wit.
Het ging al snel mis voor de Bladelnaren. Na vier minuten stond de 0-1 al op het scorebord. Na een voorzet kon er vrij ingekopt worden, maar het mag gezegd worden, het doelpunt was fraai. De speler van HMVV kopte de bal tegendraads op doel en Sjors kon er niet meer bij. De wedstrijd moet praktisch nog beginnen en je kijkt al tegen een achterstand aan. We pikten na deze domper de draad op en maakten het spel. HMVV creëerde nauwelijks een kans meer in de eerst helft.
Met een zwakkere keeper in de goal hadden we zeker gescoord in het eerste bedrijf, maar de doelman hield alles tegen. Roel kopte net als tegen DBS een bal richting de kruising, maar de goalie wist de bal uit de hoek te tikken. Frank schoot, na een prachtige aanname op borst en een even fraaie pass van Schilders, de bal half vallend richting de hoek, maar de doelman pareerde de poging opnieuw. Er volgden nog enkele schoten vanuit de tweede lijn, maar ook die wist de keeper tegen te houden. Zo goed als we in Hooge Mierde speelden, zo beduusd was het nu. Waren het misschien de zenuwen die ons parten begonnen te spelen?

Tegen het eind van de eerste helft verloren we de bal op het middenveld. Er ontstond een counter en een speler van HMVV spurtte onze zestien in. Bonnie ging erachter aan. De tegenstander dreigde zich vast te lopen en Bonnie zette een blok; hij viel en de scheidsrechter wees naar de stip. Dat moet dan net deze wedstrijd gebeuren. De pingel wordt verzilverd, 0-2, tevens de ruststand.
Ronny moest de tweede helft voor meer aanvallende impulsen zorgen en kwam erin voor Rik. We gingen achterin met drie verdedigers spelen, want je moet iets als je achter staat. Tuns was degene die het scorebord mocht bedienen en zette ongeveer acht minuten later dan de aftrap plaatsvond de tijd weer aan. De tweede helft was net gestart of Sjors werd weer aan het werk gezet. Met een zeer nodige en fraaie redding hield hij ons in de race voor lijfsbehoud. De spits kon vrij inschieten, maar de wonderparacetamols van Sjors deden hun werk en hij kon de bal over het doel tikken. Anders was de race helemaal gelopen.

We kregen na een minuut of tien een penalty, omdat Pieter een duw in zijn rug kreeg. Een zeer terechte strafschop. Schilders wist deze uiteraard te benutten en de wedstrijd lag weer helemaal open, 1-2. Maar we waren amper klaar met juichen of hij viel alweer in ons doel. Ronny had een fraai hakje in gedachte, maar dat mislukte. Doordat Robbie over de bal heen maaide, konden HMVV-spelers zo naar de goal lopen. Sjors werd uitgespeeld en was kansloos, 1-3.
We moesten de koppies niet laten hangen en voetballend onze kansen creëren, maar dat bleek erg lastig op het drassige veld van De Groesbocht. Het wilde niet lukken en het was allemaal redelijk voorspelbaar. Maar we hebben dit seizoen al vaker laten zien over een Duitse mentaliteit te beschikken, dus niets is onmogelijk. HMVV groef zichzelf, net als de Duitsers vroeger met de loopgraven, helemaal in. Er was nauwelijks een doorkomen aan. Ook niet met aanvallende impulsen van Kevin en Govert, die erin kwamen voor Schilders en Robbie. De grote vedette van Bladel wilde nog niet naar de kant, maar er was afgesproken om een uur te voetballen. Uiteindelijk werden dit dik zeventig minuten. Tja, afspraak is afspraak.
Die Duitse mentaliteit kwam toch ook in deze wedstrijd weer in ons naar boven. Zo’n vijf minuten voor tijd wist Pieter, of was het een eigen doelpunt?, de voorzet van Bartje P. binnen te schuiven. We leven nog! Met man en macht vochten we ons naar het vijandelijke doel, maar de schutters hadden het vizier niet op scherp staan. Het bleef bij de 2-3 eindstand.

Volgend seizoen zal volgens Sjors de wedstrijd Bladella 3 – Terlo 6 op de Smagtenbocht te bewonderen zijn. Afzwaaiende trainers Tuns en Jesper hadden het seizoen graag anders afgesloten, maar ze doen er goed aan hun conclusies te trekken na deze teleurstelling en hun heil bij de A1 te zoeken. Heren trainers, bedankt voor de twee seizoenen dat jullie tijd en moeite in ons hebben gestoken, namens mij maar ik denk ook namens de hele selectie.
We zullen het seizoen nog enigszins feestelijk afsluiten tijdens het nu al legendarische Bladella 3-weekend. Als er maar hooi, bier en een kampvuur zijn en voor sommigen porno (Niek Panjoel).
Dit was het laatste verslag voor dit seizoen. Volgend jaar zal ik het wel een stuk drukker krijgen na al die winstpartijen, want dan kan ik het niet permitteren geen verslag te schrijven. Adieu!