Een vriend vroeg of met hem en zijn vader naar PSV – Ajax wilde gaan. Natuurlijk wilde ik dat. Wij waren beide Ajax fan, maar we zaten tussen de PSV-ers. Met grote bewondering keek ik toen naar het uitvak en genoot ik van de sfeer. Het werd in maart 2002 1-1 hoewel PSV veel sterker was.
 
Ik begon het voetbal destijds steeds meer te volgen. Automatisch word je dan fan van een club en bij mij was dat Ajax geworden. Daarnaast word je bewonderaar van bepaalde spelers. Die dag ging mijn aandacht vooral uit naar één man: Wamberto. De kleine Braziliaan had mijn hart gestolen. Wampie bleef maar gaan en probeerde iedereen voorbij te dribbelen ondanks dat die “boer”, twee rijen achter mij, oerwoudgeluiden maakte bij elk balcontact. Daardoor werd ik fan van de snelle nummer 17. Wamberto speelde goed en na 79 minuten werd hij vervangen door Pius Ikedia. Later dat jaar scoorde Wamberto in buitenspelpositie de 2-2 in de blessuretijd van de bekerfinale. Ajax won uiteindelijk de beker en vanaf dat moment was ik geen fan meer, maar was Wampie mijn held.
 
Op dit EK is de echte held natuurlijk Will Grigg. De speler die zonder één minuut te spelen 50 miljoen fans erbij heeft gekregen. Gisteren was Griezmann de held. Hij was diegene die ‘on fire’ was. Frankrijk stond enige tijd met 1-0 achter, maar Griezmann zorgde ervoor dat Les Blues door waren naar de kwart finale. Zoals Wamberto voor mij de held was, was hij gisteren de held voor de Fransen.
Jan Verhoeven