Veelbelovend spektakel

Basis opstelling:
Jens
Kuba Emiel Jurre
Teun Sil Nesar
Tigo
Reserve: Bartek (JO9-2)
Afgemeld: Jorg (ziek), Stijn

Voorwoord:
Deze frisse zaterdag ochtend kunnen we ons gaan opmaken voor de match tegen het ons welbekende 1e team uit Hoogeloon. Vorige seizoenshelft hebben we zowel een beker- als competitie-wedstrijd tegen hen mogen spelen. Beide ontmoetingen eindigden destijds na een zeer spannende strijd in een gelijkspel, respectievelijk 2-2 en 1-1. Dus dat belooft wederom een spektakel te worden.
Omdat er twee afmeldingen waren binnengekomen voor vandaag, dreigden we zonder reserves af te moeten reizen naar Highlone City. Gelukkig heeft Gerie op het laatst nog een spelertje van JO9-2 er bij kunnen halen, namelijk Bartek, het broertje van Kuba.

1e helft:
Als bezoekende club mochten wij het spel in gang zetten van de scheidsrechter, in dit geval in de persoonlijkheid van één van de eigen “Loonse” leiders. We trokken gelijk ten aanval en overklasten hiermee Hoogeloon blijkbaar, want zij kwamen er in deze periode niet aan toe om voorwaarts te denken. En als ze dat wel probeerden, werd de bal weer snel afgepakt. De ene na de andere mooie combinatie lieten we zien vanuit het middenveld, waarbij Tigo als spits de vijandelijke verdediging bezig hield. Er was veel ruimte achter die defensie en daar maakten we dankbaar gebruik van. Nesar werd weggestuurd en kon met zijn snelheid niet meer achterhaald worden. Dat betekende de 0-1 in ons voordeel.
Bij een volgende aanval bereikte een voorzet van Teun de slim opgesteld staande Sil, die recht voor de goal de bal op doel knalde. Maar op miraculeuze wijze stuiterde die via de hak van een verdediger hoog over de verraste keeper en het doel.
Na de zoveelste één-twee aan de rechter vleugel belande de bal via een Hoogeloons been over de achterlijn. De hoekschop die daaruit volgde kwam gevaarlijk voor het doel en viel plotseling voor de voeten van Teun. Die bedacht zich geen moment en volleerde het leer met precisie langs de doelman in de goal.
Na 15 minuten met 0-2 voorstaan mag als een prima uitgangspunt gezien worden voor de rest van de wedstrijd. Maar nog geen hozanna-stemming, want er is nog lang te gaan.

Time out

Net als vorige week zagen we ook nu weer eenzelfde situatie dat een onervaren jonge speler in een schrikreactie een hoge bal met de handen wil verwerken. Daar waar iedereen een penalty verwachtte, onze spelers waren al bezig om terug te gaan staan, besloot de scheids tot een vrije trap vanaf zo’n meter of 11. Toen schoot de aanvaller, die achter de bal had plaatsgenomen, deze opeens op goal. Terwijl wij nog niet eens klaar stonden, plofte het leder ongehinderd boven in de kruising. Toch werd het doelpunt goedgekeurd; “uiteraard” zou ik bijna zeggen.
Verbluft door deze vreemde oplossing van de leidsman konden we teleurgesteld naar het midden toe voor de hernieuwde aftrap.
Het leek wel of we hierdoor helemaal van de wijs waren geraakt en “het” even kwijt waren. Het combinatie-spel van voorheen kwam er niet meer uit en in de achterhoede kregen we het steeds moeilijker met de voorwaartsen van Hoogeloon. Toch wisten we de stand nog tot de rust in ons voordeel te behouden, al is de marge minimaal.

Rust:
Besloten om zometeen weer te starten met de beginopstelling, want het laatste deel van de eerste helft liep niet meer zoals gewenst.

2e helft:
In de rust hadden de leiders van Hoogeloon blijkbaar een nieuw strijdplan voor hun team bedacht. Jens kreeg zijn uittrappen op een gegeven moment niet meer bij een medespeler, omdat de tegenstander onze spelers goed vastzette. Het is dan zaak om te zorgen dat je aanspeelbaar bent, vrijlopen dus en niet stil te blijven staan, wachtende op een pass. Daardoor konden zij vrij gemakkelijk de bal onderscheppen en aanval na aanval opzetten, terwijl bij ons de onrust groeide. Als gevolg daarvan konden zij, na onvoldoende uitverdedigen aan onze kant, te gemakkelijk de 2-2 binnenschieten.
Het moet eerlijk gezegd worden, dat een volgend hachelijk moment vanuit een mooi ingestudeerde Loonse corner eindigde met een prachtig, ineens op de slof genomen schot, waardoor de bal onder de deklat in het doel verdween.
In deze fase van het onderlinge treffen hadden we veel moeite om een duel te winnen. Het leek wel of die van Hoogeloon een magneet in de schoenen hadden, want zowat elke klutsbal kwam bij een tegenstander terecht. Het “knollenveld” waarop we moesten spelen hielp ons ook niet echt hierin.
Wat daarna gebeurde, mogen we eigenlijk op het conto van Gerie schrijven (sorry Gerie ). Met alle goede bedoelingen probeerde hij na een (gedeeltelijk) afgeslagen aanval, onze goalie Jens van adviezen te voorzien. Maar op het zelfde moment dat Jens zich naar hem toedraaide, werd er een bal richting de doelmond geschoten… dat was dus de 4-2.
Kortom, dit was niet zo’n beste wedstrijdkwart…..beginnen met 2-1 vóór en eindigen met 4-2 achter, terwijl we zelf niet echt een fatsoenlijke kans hebben kunnen creëren. Daar moeten we duidelijk iets aan gaan doen. Een dergelijk verval heb ik in de Frederiklaan al meer dan genoeg meegemaakt.

Time out

Tigo meldde zich bij de leiding met een zere enkel, zodat we genoodzaakt waren hem als keeper in het doel te posteren en Jens als veldspeler in te zetten. Op die manier hielden we toch een frisse wissel paraat aan de zijlijn, voor het geval er iemand doorheen zat.
De omzetting behoefde klaarblijkelijk wat gewenning, want het leverde pardoes de vijfde tegentreffer op. Ondanks de schier uitzichtloze achterstand (5-2) toch de boel maar even opgepept. De mouwen werden opgestroopt en met Sil als grote aanjager op het middenveld werd de tegenstander, net als in het eerste kwartier, weer stevig aangepakt. Met een sterke verdediging onder aanvoering van de subliem spelende Emiel werd de geheel in het blauw gestoken formatie steeds meer naar achteren gedrukt.
Dat leverde enkele kansjes op en een aantal hoekschoppen. Een van die corners belandde voor de voeten van Nesar, die dit buitenkansje niet aan zich voorbij liet gaan en de bal dan ook met een listig tikje voorbij de keeper tegen het net prikte. Deze 5-3 gaf het team extra energie, met de wakker geworden supportersschare achter zich wetende, die zich nu veel duidelijker liet horen.
En dat had zijn effect, want enkele minuten later lag de 5-4 in “het mandje”. Een schot van (wie anders dan) Sil met rechts vanaf de linker flank, verdween onhoudbaar voor de doelman vlak langs de paal in de rechter benedenhoek. Een fantastisch mooi doelpunt a la Idrissi.
Dat was wel even schrikken voor de mannen uit Hoogeloon. Er werden voor de zekerheid toch maar wat meer manschappen naar de defensie gedirigeerd. Dat gaf ons weer de ruimte en mogelijkheid om met name Emiel af en toe door te schuiven naar het middenveld.
Helaas leverde die tactiek geen extra kansen meer op, behalve een afstandspoeier van wederom Sil die, jammer genoeg voor ons, onder de billen van de verbouwereerde goalie bleef hangen.
Voor de zoveelste keer pech deze morgen.

Nawoord:
Zoals beloofd een heerlijke wedstrijd om te aanschouwen, waarbij we helaas net aan de verkeerde kant van de score stonden. Deels door wat foutjes, deels door pech. Een gelijkspel was toch echt wel verdiend geweest. Zonder spelers te kort te doen die hierboven niet met naam genoemd zijn, is er een geweldige teamprestatie op de mat gelegd door iedereen. Zeker de her-opstanding en getoonde inzet na de 5-2 achterstand is een dik compliment waard. Klasse jongens!
Verder was het opvallend dat de scheidsrechter voor elke reguliere pauze het spel ten einde floot op het moment dat wij in balbezit waren, of dreigend voor hun doel kwamen.


MOMENT VAN DE WEEK:
Het eerste doelpunt van Teun dit seizoen.

TEAM VAN DE WEEK:
Teun Baselmans, middenveld

SPELER VAN DE WEEK:
Emiel van Herk

AANGEVER VAN DE WEEK:
Nesar Husseini

TOPSCORER:
Nesar Husseini 2x

LEUK OF INTERESSANT VOORVAL:
De wederopstanding van het team in het laatste kwartier ondanks de grote achterstand.

FOTO BIJSCHRIFT:
Kuba komt op aan de rechterkant, terwijl Nesar de ruimte inloopt om de bal te ontvangen. Let ook op de positie overname van Teun.