Prima verweer tegen de kampioen.

Na 3 weekenden te hebben doorgebracht zonder zelf te kunnen voetballen, mochten we weer het veld op om een balletje te gaan trappen. En dat nog wel tegen de koploper uit Mierd, waar we in de match “op verplaatsing” een geweldige prestatie hebben neergezet.
Normaal gesproken geeft de coach in het kleedlokaal, voordat we naar buiten gaan, nog enkele aandachtspunten aan, waar per positie op gelet dient te worden. Echter deze keer, nog voor ik de kans daarvoor kreeg, eiste Tieme de aandacht van iedereen. Hij riep het team bij elkaar en als een volleerd aanvoerder, als ware het Matthijs de Ligt vóór een Champions League wedstrijd, voerde hij het woord. Met een spontane peptalk kreeg hij alle spelers zover mee te gaan in zijn zelf bedachte taktiek. Die hield in, dat er meteen na de aftrap gespeeld zou gaan worden zoals men in de voorgaande wedstrijden pas na de rust liet zien. Oftewel in voetbaltermen; als de tegenstander de bal heeft, meteen druk zetten en niet afwachten.
Heerlijk om dit vanuit de spelersgroep zelf te horen, terwijl dit al bijna het gehele seizoen door de coaches gevraagd is. Kijken straks hoe dit gaat uitpakken op het veld.

Deze ochtend zijn we ingedeeld om te spelen op het hoofdveld. Dat wil zeggen dat we echt gras onder de schoenzolen kunnen voelen. Toch weer even anders dan het strakke, egale groene plastic laken. De balaannames zullen wat lastiger zijn en bij het dribbelen vergt het meer concentratie om de bal te laten doen wat jij wil, in plaats van andersom.
Langs de lijn was het goed vertoeven, want het voorjaarszonnetje liet zich al vroeg zien en met een aangenaam temperatuurtje kon de dikke jas thuisblijven.

Vorige keer had ik het over onze “vaste” thuisscheidsrechter. Dus je raadt het al.....deze laatste thuiswedstrijd stond wederom onder leiding van de zelfde jongeling. En ook ditmaal wist hij het geheel tot een goed einde te brengen.
Vanaf de aftrap werd er stevig gejaagd op de bal en de opponent wist niet hoe hiermee om te gaan. Hierdoor voltrok het spel zich voornamelijk op de helft van de tegenstander, echter zonder dat we echt gevaarlijk konden worden. Maar het mooie was, dat de peptalk van Tieme wel degelijk zijn effect liet zien.
Toch was het HMVV/Hulsel dat bij hun eerste kans al direct raak schoot. Gehard door het verleden, lieten we ons niet van de wijs brengen en al snel kwam het antwoord in de vorm van een prima uitgespeeld doelpunt. Via een slim steekpassje van Jens vanaf het middenveld werd goed gebruik gemaakt van de vrijheid die Nick op links kreeg. Hij kon zodoende alleen op het doel afgaan en met een strak schot liet hij de keeper kansloos, 1-1.
Niet lang daarna wisten we met het bekende druk zetten het vijandelijke weer in verlegenheid te brengen en hen de bal te ontfutselen. Tieme vocht een duel uit met hun laatste man. Hij wurmde zich langs de verdediger en wist met een uiterste krachtsinspanning de bal in het net te krijgen, 2-1 vóór.....lekker.
Ik was nog niet klaar met mijn notities maken, of ik moest alweer de handen in de lucht steken. Na de aftrap weer snel de bal veroverd en nu was het Bram die de vrijstaande Nick wist te bereiken. En net als bij de 1-1 knalde hij de bal, ditmaal met een afstandschot, achter de verbrouwereerde Mierdse sluitpost.
Wat gebeurt hier allemaal, van 0-1 achterstand binnen een mum van tijd op 3-1 voorsprong komen! Dat moet de coach van de tegenstander ook gedacht hebben, want er werd opeens druk geroepen aan de andere kant.
We konden helaas niet erg lang van deze luxe situatie genieten. Nog voor het eerste kwartier voorbij was stond het alweer gelijk. Twee foutjes in de verdediging werden ons fataal.......jammer.

Na de time-out wilden we natuurlijk op dezelfde manier doorgaan, zoals we de wedstrijd waren begonnen. Met alle goede bedoelingen vandien, ging dat toch niet geheel volgens verwachting. Ondanks dat er diverse mooie acties werden opgezet, met name door Jens op rechts, en het vele nuttige harde werken van Bram centraal op het middenveld en Tieme in de spits, kregen we niet echt meer diezelfde kansen voor het vijandelijke doel, als voorheen.
Het tegendeel was waar. Onze verdediging kwam steeds vaker onder druk te staan, mede doordat het overgrote deel van het middenveld het regelmatig defensief liet afweten. Een telkens terugkerend overtal aan aanvallers maakte het voor Olaf en zijn verdedigende linie te lastig om stand te kunnen houden. In dit tweede kwartier viel dan ook de 4e, 5e en 6e tegengoal, waarvan de 3-4 een vernoemenswaardig mooie was. Vanaf links draait de aanvaller naar binnen en mikt de bal precies in de rechter bovenhoek, buiten bereik van de graaiende handen van onze keeper. Deze keer moest Olaf de bal laten gaan, maar daarvoor had hij ons al meerdere malen met uitstekende reddingen in de wedstrijd gehouden.
Tussendoor had Bram nog een kansje op succes, maar helaas kon hij het schot niet genoeg kracht meegeven en werd het een makkelijke prooi voor de HMVV doelman.

In de rust de spelers even op adem laten komen en wat laten drinken, na een half uur met volle inzet over het veld geraasd te hebben. Alhoewel....toch maar fijntjes verteld wat er beter kan, gezien het verloop in de 2e periode, met hier en daar een persoonlijke tip.

De 2e helft begon weer voortvarend voor ons. We lieten al snel een weliswaar kleine, maar toch redelijk serieuze kans zien uit een veelbelovende aanval. En dat niet eenmalig.....tot 3 maal toe kreeg Tieme de gelegenheid om via een uitbraak het doel van de blauw/witte formatie te bestoken.
Daartegenover zette de tegenstander via goed combinatiespel onze achterhoede onder een toenemende pressie met een hoeveelheid aan aanvallen. Hieruit viel de 3-7 aan te tekenen.
De volgende kans was weer voor ons. Bram wist zich in een goede schietpositie te manouvreren en dwong hun keeper tot een sublieme save om het leer buiten de doelpalen te houden.
Helaas hadden alle goed bedoelde pogingen niet het gewenste resultaat. In tegendeel......intussen liep de HMVV/Hulsel combinatie uit tot 3-9. Daarvoor nog een mooi een-tweetje gezien tussen Tieme en Jens, waarbij de laatste zijn schot net naast zag gaan.
Tijd voor de 2e time-out.

Na de hernieuwde aftrap hing al gauw nummer 10 in de touwen. Dat aantal tegendoelpunten hadden we dit voorjaarsseizoen nog niet meegemaakt. Maar vergeet niet, we spelen hier wel tegen de toekomstig kampioen!
Toch blijven we proberen nog ’n goaltje mee te pikken, want kansjes krijgen we genoeg. Ook via de beproefde tactiek met de uittrappen van Olaf. Na weer zo’n hoge bal over de verdediging van de tegenstander, kreeg Tieme een prima kans om nog maar eens heerlijk uit te halen en dat deed hij dan ook.....recht op de keeper.
Aan de andere kant ging de vijandelijke spits dat beter af en de 3-11 was een feit. Vervolgens was het onze beurt, tenminste dat dacht ik. Een goede aanval bracht Tieme op rechts en zijn voorzet bereikte Maud, die zich voor het doel had opgesteld. Jammer dat de poging van Maud niet gevaarlijk genoeg bleek.
Tijd om Jurre, die nog niet gewisseld was, wat rust te gunnen, want na bijna een uur volop inzet zal hij er wel aan toe zijn.....het tegendeel was waar. Toen ik hem riep, keek hij heel verontwaardigd met zijn vinger naar zijn borst wijzend: “Ik wisselen? Ik ben nog helemaal niet moe hoor!”. Toen maar besloten om Kyano, die er al wel doorheen zat, naar de kant te halen.
Dat doorzetten wordt beloond, bleek uit de volgende minuten. Na wederom een lange bal van Olaf kon Tieme alleen op de goalie af en daar wist hij deze wel raad mee. Met een kiezelhard schot liet hij de arme doelvrouw kansloos. Niet lang daarna speelde hij zich prima vrij met een mooie passeerbeweging en liet hij het net nogmaals bollen, waarmee de stand op 5-11 werd gebracht.
Het slotakkoord echter kwam van HMVV met de 5-12.

Een fantastisch leuke wedstrijd gezien, waar het spel gedurende de gehele speeltijd vaak en met behoorlijk tempo op en neer ging, terwijl je dat gezien de uitslag niet zou zeggen. En weer het aantal goals per match weten te verbeteren ten opzichte van de vorige. Ik ben er zeker van, dat de supporters met net zoveel plezier hebben staan kijken als de trotse coaches.
De ochtend afgesloten op het zonnige terras met een nieuwe lekkernij, namelijk brownies met frambozenvulling, uit de handen van bakker Bram. Ook dit was genieten, samen met een heerlijk bakkie koffie.


MOMENT VAN DE WEEK:
De 5 gemaakte doelpunten zijn een verdienste van het hele team en dus worden de 5 momenten van juichen ook een team aangelegenheid.

TEAM VAN DE WEEK:
Floor Fiers, verdediger

SPELER VAN DE WEEK:
Maud van de Ven

AANGEVER VAN DE WEEK:
Olaf Willems

TOPSCORER:
Tieme Lavrijsen 3x
Nick van der Plas 2x

FOTO BIJSCHRIFT:
Hier is ons 5e doelpunt in de maak.