Beste wedstrijd dit seizoen

www.bladella.nl
HMVV/H O11
Bladella JO11-5
30-03-2019
3 - 2

Scheidsrechter:   M. (Michel) de Groot
Op bezoek bij de koploper uit Hooge Mierde in onze competitie poule, geeft om eerlijk te zijn, als rode lantaarn drager van te voren al een gevoel van machteloosheid. Zeker met de wetenschap dat de blauw/witte formatie, voor deze gelegenheid in oranje hesjes gestoken vanwege herkenbaarheid voor de scheidsrechter, alle confrontaties in winst heeft weten om te zetten en nog géén 10 tegentreffers te incasseren heeft gekregen. Bij wijze van spreken sta je dan eigenlijk al met 0-1 achter.
Hoe anders bleek de werkelijkheid op deze zonnige ochtend. Lees verder om dat te ontdekken.

Helaas moest Gerie op het laatst verstek laten gaan vanwege andere bezigheden. Mede hierdoor, maar ik had dat eigenlijk al de dag ervoor besloten, heb ik het team van te voren medegedeeld, dat ik vandaag (bijna) niet ga coachen vanaf de zijkant. Voor elke linie/positie is er een opdracht meegegeven, waar men zich in de wedstrijd aan moet gaan houden. Dit was tevens bedoeld om te zien hoe men zelf bepaalde dingen oplost en elkaar aan de afspraak gaat houden. Een terechte vraag van Olaf, of spelers in ’t veld elkaar wel mochten coachen, natuurlijk bevestigend beantwoord. Heel graag zelfs.

Als bezoekend team mochten wij van de scheidsrechter aftrappen. Het eerste kwartier leek het er niet op dat de competitie-leider aan het werk was. Je zou een storm aan aanvallende activiteiten verwachten, zeker met het thuisvoordeel en de hoeveelheid trouwe supporters langs de lijn. Beide teams waren goed aan elkaar gewaagd en het spel ging evenredig heen en weer. Opvallend hoe gemakkelijk we stand wisten te houden in vergelijking met de vorige match. Toch wisten zij na zo’n 12 minuten de 1-0 te maken. Daarmee werd het eerste 15 minuten blok afgesloten.

De time-out gebruikt om nog eens aan te geven dat het er positioneel niet helemaal uitzag, zoals afgesproken. Na de her-start zagen we een goede solo van Quinty – inmiddels aan de linkerkant op het middenveld geposteerd – gevolgd door een moedige poging van Maud. Jammer genoeg was de inzet niet krachtig genoeg. Aan de andere kant toog HMVV in de aanval en door onoplettendheid in onze defensie kregen zij een grote kans op de 2-0, die ze dan ook verzilverden.
Als antwoord daarop was er een veelbelovende ontsnapping van Tieme, edoch de keeper dwong hem vakkundig naar de zijkant van ’t veld. Wederom een goede mogelijkheid verijdeld.
Dan werd voor ons doel een vrije trap voor de mannen (en vrouwen) uit Mierd gegeven. De schutter mocht zomaar vrij aanleggen en recht op doel schieten. Waar was het muurtje!? Gelukkig wist Olaf met een klasse redding een verdere achterstand te voorkomen.
Vlak voor rust vielen er nog twee kansen voor ons te noteren. Een schot van Tieme wordt gekeerd door hun goalie en 1 minuut later goldt dat ook voor de poging van Quinty.

Halverwege de ontmoeting moesten we afscheid nemen van Nick. Al eerder in de week was aangegeven dat hij slechts één helft mee kon maken. Maar gelukkig hadden we nog steeds een wisselmogelijkheid over.

Opmerkelijk dat we na rust wederom de bal aan ‘t rollen mochten brengen.......net als aan het begin van de wedstrijd. Meteen kregen we alweer enkele prima kansen om voor ons de score te openen, waaronder een puntertje van Maud. Gezien de vele mogelijkheden lijkt het er dus gewoon in te zitten......een doelpunt maken tegen de koploper.

Bij een stand van 2-0 kregen we steeds meer vat op het spel. Quinty kreeg vleugels en ging daarna als de brandweer. Aan de rechtse zijde stond Jens weer op zijn vertrouwde plekkie. Na zijn wisselbeurt kwam hij op rechts-achter terecht en die positie blijft toch onwennig voor hem. In de verdediging was Jurre als vanouds stabiel, met naast zich een onverzettelijke Floor en vanuit het centrum ging Bram zich steeds meer bemoeien met het ondersteunen van de aanval. En dan mag ik zeker onze sluitpost Olaf niet vergeten. Wat die vandaag gegeten had weet ik niet, maar met alle ziel en zaligheid wierp hij zich voor elke aanstormende tegenstander en ranselde de ene na de andere bal uit het doel.
De coach van HMVV werd steeds ontevredener en liet regelmatig vocaal zijn ongenoegen horen op het vertoonde spel van zijn pupillen. Toen zich na meerdere goede kansen voor ons er ook nog op de paal werd geschoten – een prachtig schot overigens van Bram vanaf links – riep ik teleurgesteld dat het ons weer niet gegeven is om te mogen scoren.
Dat was voor hem blijkbaar het sein om zich, als reactie op mijn opmerking, deze uitspraak te laten ontvallen: “Ik hóóp dat jullie scoren, dan worden ze misschien eens wakker!”.
Al snel daarna kwam de volgende kans voor ons. Aangevoerd door de vader van Floor, die het blijkbaar niet meer hield achter de omheining, pingelde Jens richting het vijandelijke doel, echter zijn schot eindigde in de handen van de keeper.

Daar waar wij meer en meer aandrongen en maar niet tot scoren kwamen, werd nog eens de bekende voetbalwet van stal gehaald; als je de kansen niet kunt benutten, dan doet de tegenstander het wel. En zo viel dus de 3-0 achter Olaf in het netje.
Er werd niet bij de pakken neergezeten; de mouwen werden opgestroopt en men ging er weer volop tegenaan. En dat werd deze keer wel beloond. Het spel golvde telkens op en neer met van onze kant wederom vele goede mogelijkheden, wat zich uitte in een aantal te nemen corners en in de defensie o.a. het goede keeperswerk. Het was alweer Jens die op rechts met een prachtige actie Tieme met een uitstekende pass in stelling bracht en ditmaal met succes. De 3-1 werd met recht uitbundig gevierd.

Even ontstond er wat commotie bij een, in eerste instantie, vreemde beslissing van de referee. Het bleek dat er een handsbal was gemaakt door een speler van de andere blauw/witten, maar dat was niet geconstateerd door de leidsman. Verschillende van onze spelers stonden te protesteren, hoewel het spel toen gewoon door mocht gaan. De verdedigers van de gastheren bleven, als door de bliksem getroffen, vertwijfeld stilstaan in het veld, terwijl Tieme heel slim de bal oppikte en naar het doel van de tegenstander dreigde te gaan. Op dat moment blies de scheids af, om een vrije trap toe te kennen aan Bladella. Was het geen voordeel voor ons dan om gewoon door te laten spelen? Verontwaarding ging al snel over in berusting. Tenslotte zouden we eerlijkheidshalve bij een omgekeerde situatie ook graag een correctie van de goede man hebben willen zien.

Op een gegeven moment stond Tieme als reserve langs de lijn en kwam het toevallig zo uit dat hij moest invallen voor een moe gestreden Kyano op de spitspositie. De reactie van de rest van het team was heel opvallend positief. Men had blijkbaar blind vertrouwen in de aanvallende (en scorende) kwaliteiten van hem. En wat bleek........prompt werd er meer druk naar voren gezet en kwamen er diverse mogelijkheden, om de score uit te breiden.
Na goed doorzetten van Tieme kwam hij oog in oog te staan met de doelman en hij faalde niet. Keurig schoot hij de bal langs de uitkomende goalie in ’t zwart en liet het net wederom bollen, 3-2.....super! Wat was er nog allemaal mogelijk vandaag.....nog een doelpunt? Waarom niet.
In het kamp van HMVV/Hulsel werd men in ieder geval steeds onrustiger en begonnen de zenuwen op te spelen. Waarschijnlijk hadden ze dit nog niet eerder meegemaakt dit voorjaar. Hun coach vond het nodig om de spelers nog meer met aanwijzigingen te overladen, echter zonder resultaat voorlopig.

Na dat 2e doelpunt kwam Bram snel even naar me toe gelopen, om te vertellen of ik nu wel overtuigd ben, dat Tieme in de spits thuishoort. Mooi dat dit soort dingen binnen het team leven. Evenals het moment dat Bram – toen op het middenveld spelend – en Tieme – als laatste man opererend – onderling besproken hadden om van positie te wisselen, maar toch eerst netjes aan de coach om toestemming vroegen.

Hoezeer we ook verder aandrongen, een gelijkspel zat er helaas niet meer in, hoewel dat zeer verdiend zou zijn geweest. We waren zeker niet de mindere vanochtend. Misschien als we eens wat vaker de bal over gaan spelen in plaats van te veel alles zelf willen doen. Zo komen de meeste teams tegen ons in ieder geval wel tot scoren.
Het feit dat de tegenstander de minieme overwinning met groot gejuich begroette, gaf al aan dat we hier een zeer goede prestatie hadden neergezet. Na het laatste fluitsignaal werd de groep dan ook met een klaterend applaus en de nodige complimenten beloond door de meegereisde Bladelse supporters.
Dus ook van mijn kant, klasse gespeeld meiden en jongens! Dit was veruit de beste wedstrijd, die we hebben laten zien. En dan ook nog na vorige week nu 2 keer gescoord te hebben. Jullie kunnen hier met recht trots op zijn.
Wist je dat het laatste doelpunt vóór de vorige wedstrijd van afgelopen 29 september was? Vraagprijsje: wie scoorde er toen?

Dat er dan na afloop op Zeeuwse bolussen werd getrakteerd, was een mooie afsluiting van deze enerverende ochtend (inmiddels middag). Cindy, nog wel bedankt voor de zelfgebakken heerlijkheden.


MOMENT VAN DE WEEK:
De uithaal van Bram die op de paal uiteenspatte had een beter lot verdiend en had de aansluitingstreffer voor de 2-1 kunnen zijn.

TEAM VAN DE WEEK:
Olaf Willems, keeper

SPELER VAN DE WEEK:
Quinty van den Boomen

AANGEVER VAN DE WEEK:
Maud van de Ven

TOPSCORER:
Tieme Lavrijsen, 2x

FOTO BIJSCHRIFT:
Tieme in duel om de bal met een HMVV dame. Daar achter kijkt Kyano toe hoe het af gaat lopen.
 

Verslagen

VV Bladella
Sportpark De Smagtenbocht
Bossingel 7
5531 NH Bladel
 0497 38 19 24

Banknummer NL83RABO0107588439
KVKnummer 40235434
BTWnummer NL2651786B01
Terug naar boven