Wedstrijd met perspectief vooraf

Deze wedstrijdronde staat er een ontmoeting met onze directe concurrent op het programma. De tegenstander van de Rooms Katholieke Voetbal Vereniging Oerle, kortom RKVVO, uit het van oudsher Veldhovens gehucht “Oers” heeft namelijk, net zoals wij, nog geen enkel punt bij elkaar kunnen sprokkelen. Wat zij dan weer wel als voordeel hebben tegenover ons is, dat zij al enkele malen hebben weten te scoren. Zij weten dus hoe dat voelt, terwijl dat voor ons nog een onontgonnen gebied is. Tijd om daar eens voorgoed verandering in aan te gaan brengen.

Na 3 matches met een personeels-afwezigheid te hebben afgewerkt, zijn we voor deze belangrijke confrontatie weer voltallig. Dit heeft zo zijn grote voordelen voor de veldbezetting bij het wisselen van spelers tijdens de wedstrijd.
Al met al zijn alle benodigde ingrediënten aanwezig om er een zeer boeiend, spannend en aantrekkelijk schouwspel van te maken. Aan de uitvoerende teams om dat dan ook waar te maken.

De wedstrijd had, zoals verwacht, een veelbelovend begin en het spel ging dan ook lekker op-en-neer, met nog niet echt grote kansen voor beide doelen. Het duurde tot zo’n 12 minuten na de aftrap eer de beste speler van Oers de eerste score mocht laten aantekenen.
Op zich hebben we geen onverdienstelijke 1e periode gespeeld, met zelfs af en toe goed samenspel en het stond nog maar slechts 0-1 voor de tegenstander. Iets wat we niet alle dagen meemaken.

In het 2e kwartier geven we min of meer te gemakkelijk de doelpunten weg, alsof het Sinterklaas is. Via een counter lopen we tegen het 2e tegendoelpunt aan. Daarbij werd er niet alert genoeg verdedigd, met name op het middenveld. Bij de 0-3 dachten we even op het gemakkie door het midden, vóór de goal langs uit te verdedigen. Hoe vaak is daar in het verleden al voor gewaarschuwd en jawel hoor…….toch gebeurt het steeds weer en zie waar dat toe leidt. Dat er voor de pauze ook nog een vierde invliegt, is slechts een logisch gevolg.
Dat is op zich ontzettend jammer, want we waren zelf wel steeds dreigend naar de goal van RKVVO toe in deze fase van de strijd, maar vergeten steeds definitief en koelbloedig af te drukken.

Na rust kregen we al snel de 0-5 tegen, maar die had eigenlijk nooit geteld mogen worden. Voorafgaand aan de treffer beging de doelpuntenmaker een overtreding op Jurre, door hem van achter – al dan wel of niet bewust – op de hakken te treden, waardoor hij uit balans raakte en languit tegen de vlakte ging. Helaas wilde de scheids het voorval niet als zodanig beoordelen.
En ja hoor…………..daar was ie dan………..éindelijk komt de eerste score van het seizoen op het bord te staan en éindelijk zijn we van die akelige nul af. Van uit het niets dook daar ineens Tieme, als een duveltje uit een doosje, op met de bal aan de voet en ging alleen op de keepster van de blauw-gele gasten af. Hoe hij het deed, heb ik niet kunnen zien – maar dat doet er eerlijk gezegd ook niet toe – twee tellen erna lag de bal in het netje……en dat telt!
De ontlading die toen volgde was onbeschrijfelijk. Zelfs filmen ging niet helemaal goed……vraag maar aan de moeder van Nick. :-)
Het doelpunt werd met het gehele team gevierd alsof we net de Europa Cup hadden gewonnen; ook met Olaf, die voor deze gelegenheid het hele eind vanuit zijn goal kwam aangerend. En de aanwezige Bladella supporters aan de zijlijn gingen helemaal uit hun dak. Volgens mij stonden zij harder te juichen bij ons doelpunt, dan die van de tegenpartij bij al hun treffers. Mooi om te zien.

Een opvallende “move” van onze centrale verdediger Jurre, wanneer hij steeds doorschuift naar het middenveld, om daar extra mankracht te verkrijgen. Het opvallende ervan is dat hij dit geheel uit eigen initiatief – misschien ook wel onbewust – uitvoerde en warempel………..het had zeer zeker zijn positieve effect. Ook dat was mooi om te zien.
Ondanks het versterkte middenveld konden we op dat moment niet echt gevaarlijk worden, integendeel. Er kwam natuurlijk meer ruimte voor de tegenstander uit Oerle om het doel van Olaf te bestoken. Een van de afstandschoten kon slechts van richting veranderd worden door Floor en ketste daarna ongelukkig in de eigen goal. Daar zat het dus ook niet mee.
Toch bleven we doordrukken richting het vijandelijke doel, om alsnog een doelpuntje meer proberen te gaan maken. Met als resultaat een grote kans voor Jens, die plotseling alle vrijheid kreeg om dwars door de verdediging heen een schot af te vuren. Buiten bereik van hun doelvrouw kuste de bal de linkerpaal aan de binnenkant en hobbelde daarna net vóór de doellijn langs de andere paal voorbij……alweer pech.
Vlak erna kreeg Jens een 2e kans om aan te leggen. Deze keer belande zijn schot in de handen van de keeper.
Zo eindigde een wedstrijd met vooraf veel perspectief toch nog in een kleine teleurstelling; 1-8. Desondanks staat er in ieder geval een doelpunt voor ons genoteerd. Dat pakken ze ons niet meer af!

Nog even wat leermomentjes:
Diverse aanvalspogingen van ons gedurende de wedstrijd strandden op de verdedigende stellingen van Oers, die zo op het eerste gezicht een chaotische aanblik gaf. Maar bij nader inzien toonde de massale groepering voor hun doel wel aan hoezeer het teamgevoel en de bereidheid om voor elkaar te knokken bij hun aanwezig was. Daar kunnen wij nog een lesje van leren.
Waar we ook beter en oplettender in moeten worden, is het opstellen van de spits. Al tig-keer is uitgelegd én tijdens de wedstrijd geroepen vanaf de zijlijn “voor de goal staan”, als we in de aanval zijn.


MOMENT VAN DE WEEK:
Hét moment was de allereerste gescoorde goal van dit seizoen, wat natuurlijk de verdienste was van het gehele team.

TEAM VAN DE WEEK:
Nick van der Plas, middenveld

SPELER VAN DE WEEK:
Jurre Snijders

AANGEVER VAN DE WEEK:
Floor Fiers

FOTO BIJSCHRIFT:
Terwijl links het feestje gevierd wordt door JO11-5, haalt rechts de keeper balend de bal uit het net.