De kampioen was veel te sterk

Zaterdag 24 november stond ons een confrontatie met de koploper te wachten. Het team JO11-2 van Valkenswaard, ook wel de Bosuilen genoemd, staat soeverein bovenaan met 7 gewonnen uit 7 gespeelde wedstrijden. Een echt serieuze tegenstander dus.
De eerste 5 tot 10 minuten leek het er niet op dat we tegen een kampioenswaardig 8-tal aan 't voetballen waren. Eerder was men zeer voorzichtig in de opbouw en aan de bal enigzins twijfelachtig, dan dat men meteen volop de aanval zocht, zoals verwacht kan worden van een team dat eerste staat. Waarschijnlijk wilde men eerst aftasten, wat voor vlees ze in de kuip hadden.
Nou, de tegenstand bleek eerlijk gezegd erg mee te vallen, gezien de slordige balbehandeling aan onze kant. Bij balbezit durfden we niet echt te gaan voetballen, maar wilden we deze, als we 'm eenmaal te pakken hadden, blijkbaar zo snel mogelijk weer kwijt. Vaak werd het leer gehaast zomaar een poeier naar voren gegeven. Daar tegenover zag je bij de gastheer het vertrouwen steeds meer toenemen. Met enkele zeer gerafineerde spelers op het middenveld werd er geregeld met goede combinaties door onze linies heen gesneden. Hierdoor kon je juist wel zien, dat de bovenste positie op de ranglijst van de competitie niet geheel onverdiend is, of uit de lucht is komen vallen. Het duurde dan ook niet lang voordat hun doelpuntenmachine op gang kwam. Wij kwamen niet aan voetballen toe, omdat zij ons al vroeg vastzetten om snel de bal weer te kunnen veroveren. Met een echte voetbalterm noemt men dat "hoog druk zetten".

Na de rust werden de mannen uit Valkenswaard wat overmoedig en posteerden zich steeds verder van hun eigen doelman af. Iedereen wilde op eigen houtje een doelpunt gaan maken en zodoende lieten ze veel ruimte open in hun achterveld. Daardoor werd er voor ons opeens een prachtige mogelijkheid geboden, om het wapen van de lange bal te gaan hanteren. Op deze manier konden we wél gevaarlijk worden. Met de snelle Tieme in de spits werd menig verre uittrap van Olaf achter de defensie van de tegenstander gegooid. Die waren daar duidelijk niet op ingesteld, gezien de toch ietwat zenuwachtige reactie van hun coach. Ondanks zijn aanwijzigingen bleven de spelers zich ver van het eigen doel opstellen. Dat resulteerde, samen met wat plaagstootjes, in 2 zeer grote kansen om tegen de aanstaande kampioen te kunnen scoren. De 1e grote mogelijkheid werd nog niet als een echte waarschuwing door Valkenswaard gezien. Echter bij de 2e kans, waar Tieme recht op hun keeper af kon stormen, kon men nog net een goal van ons verijdelen. Een van hun middenvelders wist op het allerlaatste moment met een sliding de bal van de voet van Tieme weg te tikken. Daarna hielden ze hun verdediging beter in de gaten en konden we uiteindelijk helaas niet dat ene doelpuntje meepikken.
Wat dan in de wedstrijd niet lukte, kregen enkele Bladellenaartjes bij het penalty-schieten wél voor elkaar. Vooral die van Jurre zat er lekker in. Hij gaf de keeper geen enkele kans en trapte de bal perfect in de rechter bovenhoek.....een beauty.

MOMENT VAN DE WEEK:
Ondanks de grote druk van de tegenstander weten we toch steeds enkele kansjes te creëren. Nu nog een keer het geluk meehebben, om er een te scoren.

TEAM VAN DE WEEK:
Tieme Lavrijsen

SPELER VAN DE WEEK:
Quinty van den Boomen

AANGEVER VAN DE WEEK:
Maud van de Ven

FOTO BIJSCHRIFT:
Olaf probeert met een ferme trap onze voorwaartsen te bereiken.