1920
1951
Nog geen artikelen
in uw mandje
Hoofdsponsor
Kalender
vrijdag 12 april 2024
t/m vrijdag 21 juni 2024
Activiteit
Voetbalacademy 2023-'24
18:15 - 19:30
Sportpark
vrijdag 3 mei 2024
Agenda
Kaartavond
20.00 uur
kantine
woensdag 8 mei 2024
Activiteit
Automobielbedrijf P. van de Ven Penaltytoernooi 2024
18:00 - 20:00
Sportpark Smagtenbocht
zondag 12 mei 2024
Activiteit
Afsluiting senioren
vrijdag 17 mei 2024
Activiteit
voetbalquiz
kantine
Nieuws
EK column: When the lions go marching in
20 juni 2012
Frankrijk – Zweden ging nergens meer om deze speelronde. Toch had ik deze wedstrijd ‘gekregen’ om over te schrijven voor de Bladella-site. Tevens mijn laatste column.
Zowel de openingswedstrijd als alle finalewedstrijden zag ik aan mijn neus voorbij gaan. Een beetje een Pieter Vink-erlebnis dus. Malend over wat ik zou gaan schrijven, schakelde ik in op Nederland 3. “Allons enfants de la patrie, le jour de gloire est arrivé”…. Tring.. Tring… Tring…. Tring… Telefoon… Welke idioot haalde het in zijn hoofd om mij te storen terwijl ik intiem zit te genieten van de Marseillaise? Euh, Jesper.. Het is Harrie Fiers hier.. “Gè zot vur de site Frankrijk – Zweden ‘doen’, maar ik denk dat Engeland – Oekraïne op het moment interessanter is.” Klopt Harrie, ik zal meteen overschakelen naar Nederland 1. Gelukkig waren ze daar enkele minuten later het veld opgekomen, waardoor ik de laatste klanken van God save the queen nog mee kon pikken.
De Dombass-arena herinnerde ons deze avond nogmaals aan het Nederlands elftal. In dit stadion speelt normaal de club van oranje, maar vanavond hopen ‘the three lions’ hier hun historie verder te schrijven. Een ploeg met dezelfde grote ego’s als het Nederlands elftal. Neem John Terry, de man die in zijn eentje als muur van Buckinham Palace zou kunnen fungeren, niet wars is van een affaire met de vrouw van een teamgenoot en in het heetst van de strijd ook niet bang is voor een racistische uitlating. Neem linksback Ashley Cole, ook niet bang van een affaire meer of minder en neem Wayne Rooney, de man die bij dezelfde haarimplanteur komt als Gerard Joling, heeft toch een aardig egootje. Het verschil met ons oranje is echter dat er wel passie van dit elftal afstraalt. Passie die ik bij onze ploeg heb gemist.
Onder aanvoering van Liverpudlian Stevie G, werd er om iedere vierkante meter geknokt. Iets wat getuigt van een enorme dosis lef, aangezien ook Joelia Tymoschenko getracht heeft zich iedere Oekraïense vierkante meter eigen te maken. We weten allemaal hoe het haar nu vergaat. Niet bang dus, die Engelsen.
Ook in deze wedstrijd trokken ze vol passie ten strijde. Ze trokken zich niets aan van de 48.000 joelende Oekraïners die aanwezig waren en deden gewoon waarvoor ze gekomen waren, winnen. De bal ging gewillig van voet naar voet, de duels werden gewonnen en er werd enkele keren gevaarlijk doorgekomen via de flanken. Het gastland stelde hier louter en alleen schoten uit de 2e, 3e en zelfs 4e lijn tegenover, allen zonder succes. Andere wapenfeiten van de gastheren waren counters die er vroeger ingeslepen waren door Valery Lobanovskiy, dé stichter van het Oekraïense voetbal.
Gedreven door de klanken van de Engelse versie van Kleintje Pils, stuwden de Engelsen zich ook in de tweede helft naar voren. Dit resulteerde in een voorsprong voor Engeland. Een voorzet van Stevie G werd binnengekopt door de nylon haardos van Wayne Rooney, waarbij gezegd moet worden dat de 4e doelman van Oekraïne er enigszins kolderiek uitzag.
De Oekraïners konden hier erg weinig tegenover zetten en verder dan de eerder genoemde wapenfeiten kwamen ze dan ook niet. Toch scoorden de communistische thuisploeg de gelijkmaker. Erg jammer voor hen dat het Hongaarse sextet arbiters deze bal de doellijn niet zag passeren, waardoor de Engelsen hun march to history voortzetten. De Oekraïnse spelers mogen op vakantie, Joelia Tymoschenko niet, die gaat weer terug in het oude regime. En dat alleen maar omdat ze iets probeerde waar de Engelsen wel in geslaagd zijn. Winnen van de meerderheid….
Jesper Soetens
De Dombass-arena herinnerde ons deze avond nogmaals aan het Nederlands elftal. In dit stadion speelt normaal de club van oranje, maar vanavond hopen ‘the three lions’ hier hun historie verder te schrijven. Een ploeg met dezelfde grote ego’s als het Nederlands elftal. Neem John Terry, de man die in zijn eentje als muur van Buckinham Palace zou kunnen fungeren, niet wars is van een affaire met de vrouw van een teamgenoot en in het heetst van de strijd ook niet bang is voor een racistische uitlating. Neem linksback Ashley Cole, ook niet bang van een affaire meer of minder en neem Wayne Rooney, de man die bij dezelfde haarimplanteur komt als Gerard Joling, heeft toch een aardig egootje. Het verschil met ons oranje is echter dat er wel passie van dit elftal afstraalt. Passie die ik bij onze ploeg heb gemist.
Onder aanvoering van Liverpudlian Stevie G, werd er om iedere vierkante meter geknokt. Iets wat getuigt van een enorme dosis lef, aangezien ook Joelia Tymoschenko getracht heeft zich iedere Oekraïense vierkante meter eigen te maken. We weten allemaal hoe het haar nu vergaat. Niet bang dus, die Engelsen.
Ook in deze wedstrijd trokken ze vol passie ten strijde. Ze trokken zich niets aan van de 48.000 joelende Oekraïners die aanwezig waren en deden gewoon waarvoor ze gekomen waren, winnen. De bal ging gewillig van voet naar voet, de duels werden gewonnen en er werd enkele keren gevaarlijk doorgekomen via de flanken. Het gastland stelde hier louter en alleen schoten uit de 2e, 3e en zelfs 4e lijn tegenover, allen zonder succes. Andere wapenfeiten van de gastheren waren counters die er vroeger ingeslepen waren door Valery Lobanovskiy, dé stichter van het Oekraïense voetbal.
Gedreven door de klanken van de Engelse versie van Kleintje Pils, stuwden de Engelsen zich ook in de tweede helft naar voren. Dit resulteerde in een voorsprong voor Engeland. Een voorzet van Stevie G werd binnengekopt door de nylon haardos van Wayne Rooney, waarbij gezegd moet worden dat de 4e doelman van Oekraïne er enigszins kolderiek uitzag.
De Oekraïners konden hier erg weinig tegenover zetten en verder dan de eerder genoemde wapenfeiten kwamen ze dan ook niet. Toch scoorden de communistische thuisploeg de gelijkmaker. Erg jammer voor hen dat het Hongaarse sextet arbiters deze bal de doellijn niet zag passeren, waardoor de Engelsen hun march to history voortzetten. De Oekraïnse spelers mogen op vakantie, Joelia Tymoschenko niet, die gaat weer terug in het oude regime. En dat alleen maar omdat ze iets probeerde waar de Engelsen wel in geslaagd zijn. Winnen van de meerderheid….
Jesper Soetens
Bladella Voetbal Academy van start!
16 april 2024
Afgelopen vrijdag 12 april was de start van de Bladella Voetbal Academy. Aan het weer kon het in ieder geval niet liggen. De spelers…
Lees verder »
Bladella verliest nipt van topploeg Laar
15 april 2024
In een snelle en spannende wedstrijd moest Bladella de punten in Weert laten. De eerste tien minuten van de tweede helft waren fataal.
Lees verder »
Kampioenen in de Bladella jeugd!
11 april 2024
Het seizoen loopt weer op z'n eind. Terwijl de eindstand in de meeste seniorencompetities onverminderd spannend blijft, zijn bij de…
Lees verder »
25 jaar WFC! Feest op zaterdag 18 mei...
09 april 2024
Op zaterdag 18 mei is er weer feest bij Bladella. Sinds 1997 is supportersclub WFC Wa’n Fan Clubje actief. En dat moet gevierd…
Lees verder »
VV Bladella - Sportpark De Smagtenbocht, Bossingel 7, 5531 NH Bladel - Tel. 0497 38 19 24 - Banknummer NL83RABO0107588439 - KVKnummer 40235434 - BTWnummer NL2651786B01