Nieuws

Over vader Piet Bierens en zijn zoon Hans

26 maart 2014
www.bladella.nl
 
Vader en ook zoon Bierens zijn bij Bladella alweer een tijdje uit beeld. Vader Piet is overleden maar speelde meer dan 1000 wedstrijden voor de club. Zjjn zoon Hans voetbalde in de complete jeugdafdeling, haalde de A-selectie, speelde in het eerste, werd trainer en verdween toen uit beeld. Hoe gaat het met hem? 

Hans, hoe gaat het met jou, met jou persoonlijk? Met je werk, je relatie?
 
Het gaat weer de hele goede kant op met me. Ik ben bijna 2 jaar geleden getroffen door een burn-out en de klachten waren veel complexer dan aanvankelijk gedacht werd. Ik heb heel veel van mezelf geleerd in deze periode en het heeft me nieuwsgierig gemaakt naar de helende werking van diverse energie therapieën. Ik sluit dan ook niet uit dat ik me in de nabije toekomst hierin verder ga verdiepen. Ik werk in Helmond bij You-Q, een bedrijf dat rolstoelen fabriceert en ik vervul daar de functies als planner en inkoper. Ik ben de specialist op voorraadbeheer, dat gepaard gaat met de kunst van relatiebeheer. We zijn ontstaan uit een splitsing van een nu concurrerend bedrijf, waarvoor ik 12 jaar gewerkt heb. You-Q is een kleinere organisatie met een veel beter passende bedrijfscultuur die bij me aansluit. Bij ons staat de mens centraal. Zo ook in mijn genezingsproces. Ik heb van het bedrijf alle ruimte gekregen om er weer bovenop te komen en heb alles met twee handen aangegrepen. Zo ben ik naast het werken aan het zwemmen en aan het schaatsen. Het schaatsseizoen is bijna ten einde dus ga ik weer skeeleren en start ik voorzichtig weer met (hard)lopen. Ik kreeg zelfs de complimenten van de bedrijfsarts en het UWV dat ik zo bewust met mijn genezingsproces bezig ben. Ik wil weer zo graag fit worden, maar dan veel mindfuller in het leven staan. Ik hoop weer helemaal fit te worden en als dat niet lukt dan hoop ik via een re-integratie-traject bij de WVK groep ergens in de buurt toch nog op mijn plek terecht te komen. Maar dit spoor 2, zoals ze dat bij Wet Poortwachter noemen, is vooralsnog niet aan de orde. Ik heb al jaren een LAT-relatie met Eveline de Jong uit Zaandam. Ik heb vele weekenden bij haar doorgebracht en zij bij mij. Ze vindt het heerlijk om in Bladel en omstreken te zijn en af en toe hoor je al een kempisch dialect komen. Ze is zich nu aan het oriënteren op een baan als tandarts assistente hier in de buurt. Als ze die gevonden heeft dan komt ze in Bladel bij mij wonen. Ze zal dan met open armen worden ontvangen door familie en vrienden.
 
 
Wanneer en waarom ging je weg bij Bladella? Wat doe je op voetbalgebied?
 
Laat me voorop stellen dat ik eigenlijk nooit weg ben geweest bij Bladella. Ons pap heeft me toen ik 8 was aangemeld bij Toon Janssen (de Smet) en vanaf dat moment ben ik verbonden aan VV Bladella, zijn club. Mij is een pijnlijke administratiefout overkomen. Bij het overschrijven in mei 1997 naar VV Riethoven heb ik met klem aangegeven dat ik rustend lid wou blijven. Dat is toen administratief door Bladella niet verwerkt. Eén jaar daarna was ik alweer terug en zijn de jaren blijkbaar opnieuw gaan tellen. Maar niet voor mij. Het zal een erfenis zijn van mijn trotse vader die ook niet tegen onrecht kon, dat ik dit niet kan en wil accepteren.
Ik zelf heb dus in het seizoen 1997-1998 bij VV Riethoven gevoetbald, omdat ik toen verkering had in Riethoven en we samen in december voor een half jaar naar Nieuw-Zeeland en Australië zouden gaan. Na 1 jaar ben ik teruggekeerd bij Bladella, omdat de verkering na de wereldreis beëindigde. In Augustus 2000 stief ons pap wat een hele impact voor me had. Ik herinner me dat ik in dat  seizoen structureel op zondagmorgen ziek werd. Verschrikkelijk vond ik het om Jan Antonise weer te moeten bellen dat het niet ging. Hoe gek het ook klinkt Jan had er altijd begrip voor. Dat kenmerkt in mijn ogen een klasse trainer. Gelukkig hebben we dat seizoen kunnen bekronen met een kampioenschap van Bladella 2. Bij het vieren van dat kampioenschap heb ik bij ‘t Nekkermenneke ’s avonds naar buiten zitten staren. Dit was de kranten route van ons pap en mij en hier kwamen we elkaar altijd tegemoet. Bij elke eenzame fietser met licht hoopte ik dat het ons pap zou zijn, die nog één keer de kranten route zou afmaken. Het seizoen daarna ging gepaard met blessures en in 2002 ben ik op advies van de orthopeed gestopt. Ik had een hele moeilijke periode en ik vond het heel moeilijk om bij Bladella te komen. Ik kon niet accepteren dat ik zelf niet meer kon voetballen. Via mijn petekind Ilanka ben ik bij Gloria UC (Baarle-Nassau) terecht gekomen en heb daar 3 jaar de meisjes (C,B,A) getraind. Toen kreeg ik de ambitie om me te verdiepen en verbreden in het trainersvak en ben teruggekeerd naar Bladella. Maar gevoelsmatig was dat niet zo’n succes. Ik strandde in een totaal vreemde organisatie. Het was voor mij niet meer zoals het was, maar misschien speelde het verlies van ons pap en het niet meer kunnen voetballen me ook wel parten. Met veel pijn en moeite heb ik mijn trainersdiploma UEFA C gehaald. En ik ben Guust Wijnen en Fred Roks tot op de dag van vandaag dankbaar,doordat ze mij toen zo goed opgevangen hebben. Het zijn 2 trainers voor me die snappen wat een mens nodig heeft.
Ik heb daarna tegen alle advies van iedereen in de eigenwijze keuze gemaakt om bij Bladella voor de dames te kiezen. Een prachtige keuze achteraf. Dankbaar kijk ik terug naar een fijne tijd met als hoogtepunt dat ik de laatste trainingsjaren van Frans Seuntjens (Sooi Voets) van heel dichtbij mee heb mogen maken. Voor mij een geschenk. Ik zie hem nog zijn sokken aantrekken en opmerken dat hij toch wel te oud aan het worden is voor dit vak. Gesteund door de passie die ik kende van ons pap bemoedigde ik hem aan. ‘Sooi, je moet net zo lang door gaan zolang je kan. Ik heb heel veel respect voor je en het maakt me blij dat jij er bent’. Maar zo dacht iedereen over de aanwezigheid van Frans die nauw bij hem betrokken was. Een waar clubicoon.
Na 3 jaar stuitte ik op een verschil van inzicht en ben toen bij Bladella weggegaan. Ik ben via mijn oud collega leider van Gloria UC bij de dames van VV Viola (Alphen) terecht gekomen. Toen ik in de zomer van 2012 getroffen werd door een burn-out heb ik daar mijn contract ingeleverd. Ik was in het jaar daarvoor namelijk samen met Toon Daniëls (Mus) ook al  in een nieuw avontuur bij VV Netersel gestapt. Ik trainde voor het eerst een senioren mannenteam.  Toon en ik kennen elkaar al jaren. Hij is jarenlang trainer van mij geweest van Bladella 2 en ik heb bij hem bij de AH gewerkt. Bij VV Netersel groeiden wij uit naar een gouden koppel. We werden vorig jaar glansrijk kampioen en spelen momenteel in de vierde klasse KNVB. Dat hebben ze bij VV Netersel nog nooit meegemaakt. Ze hebben 30 jaar moeten wachten op de titel. En ik ben maar wat trots dat ik dat samen met Toon heb kunnen bewerkstelligen. Die platte kar rit door Netersel en Bladel zal ik nooit vergeten.
Swiet van Rossum had het me bij aanvang van het seizoen al in gefluisterd: ‘Hé Bierens, gewoon met Toon kampioen worden bij Netersel en die platte kar op’. Mooie momenten!
 
 
Ben je er tevreden mee? Hoe zijn je ambities?
 
Ik ben heel tevreden hoe ik me ontwikkel als trainer. Ik weet nog dat ik met Perry Lavrijsen naar het jeugd EK zat te kijken toen Roy Beerens daar Europees kampioen werd. Perry had toen een veel betere kijk op het spelletje en ik had toen helemaal niet de intentie trainer te worden. Nu heb ik ondertussen al heel wat jaren kleedkamers mogen delen van Bladella iconen van weleer. Ik leer door hun ervaring en door hun relativering. Genieten is het kernwoord. Plezier hebben in wat je doet.
Ik ben ook geen trainer die zegt of roept wat ik wil bereiken, integendeel zelfs. Ik zie wel wat er op mijn pad komt. Ik hou er een andere zienswijze op na. Misschien voel ik me wel het beste thuis door een benadering uitgaande van het TIG model van Tim Gallwey, als je het wilt onderbouwen. Prestaties komen juist door je niet met presteren bezig te houden. Genieten en leren zijn de kern woorden. Ik heb de afgelopen 2 jaar veel tijd bij Eveline in Zaandam doorgebracht en ben dan geregeld naar het trainen van AZ gaan kijken. Ik vind het fantastisch om Bladels trots in de eredivisie Roy Beerens aan het werk te zien, daar geniet ik oprecht van en onbewust steek ik veel op van de oefenvormen. Genieten doen we ook met de vriendengroep. Elk jaar komen Percy Van Lierop, Roland Roefs, Leo Bohncke, Jeroen Schilders, Pim en Perry Lavrijsen en ik op Tenerife bij elkaar om in 4 dagen heel het wel en wee rondom onze voetbalbezigheden te bespreken. Insiders begrijpen dat we met Percy in ons midden helaas zelf niet aan het woord komen…
Ik volg geregeld nog een cursus in het land om bij te scholen en daar steek ik veel van op. Toch moet je je blijven realiseren dat we slechts leidinggeven aan een beperkt niveau en de kunst is om je daar naar te kunnen schikken. Ik ben aardig op weg, heb nog veel te leren, maar als het moment er is dat ik er geen plezier meer in heb dan stop ik er meteen mee.
 
 
Over je vader.
Hoe zou je hem voorstellen aan mensen die hem helemaal niet gekend hebben?
 
Ons pap was een heel eenvoudige man. Geboren in 1937 en heeft de oorlog dus meegemaakt. Hij is getrouwd met Lies Van Steensel (de oudste van de Schepkes). Hij had een baan als magazijnbediende bij de DAF in Eindhoven en was van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat aan het werk om de broodnodige centen op de plank te brengen. We hadden een huurhuis in de Ericastraat zonder centrale verwarming en sliepen in de winter met de bloemen op de ramen. We hadden geen auto, geen telefoon en we gingen nooit op vakantie. Maar we hadden wel een voetbalplek in de achtertuin waarvan de hele buurt genoot…..
Bladella was zijn alles en tuinknippen en verven waren zijn hobby’s en dat deed hij met veel precisie.
Ik probeer elke dag mijn best te doen om mijn vriendin Eveline kleine dingen van ons pap te laten zien.  Eveline heeft ons pap namelijk niet gekend en dat vindt ze heel erg. Ze vindt elk klein dingetje leuk. Mijn bezetenheid van het voetbal spelletje en mijn pret oogjes zijn toch wel zijn handelsmerken die in mij zichtbaar zijn. Ook vindt ze het leuk als ze door anderen ons pap leert kennen. Zo gaat ze bijvoorbeeld haar fiets laten maken bij Tinus Brekelmans en krijgt dan te horen dat hij met hem bij de Veteranen heeft gespeeld. Of we komen in het dorp  Theo Van Gestel tegen die smeuïg over het voetballen van vroeger kan vertellen, over het kampionselftal Bladella 7 uit 1972 waarvan de foto nog boven de bar hangt.
Ons pap was naast een trotse vader en opa een erg graag geliefd gezien persoon door gewoon te zijn wie hij was. 
 
 
Wanneer is de foto van ’1000 wedstrijden bij Bladella’ genomen? Bij welke gelegenheid?
 
Dat is in juni 2000, ter gelegenheid van het 90 jarig bestaan van VV Bladella.
Swiet van Rossum was voorzitter van de club en wist dat ik over heel wat acteertalent beschik en een neusje heb voor het schrijven van cabaretstukken. Ze waren van plan om ons pap te huldigen van wege zijn enorme prestatie. Omgerekend van alle seizoenen die hij gevoetbald heeft stond de teller op 1000.
Swiet gaf me de vrije rol en ik schreef de totale ode aan ons pap. Zoals ik trots op hem was van wat hij allemaal gedaan had en voor zijn Bladella. In tranen stond hij voor me. Ik had een T-shirt laten maken met de tekst ‘Mooi he, pap’, naar een actuele reclame uit die tijd.
Zijn cadeau een Bladella shirt met zijn naam erop en 1000x Bladella heeft hij de hele avond niet meer uitgetrokken. Hij was er zo blij mee!
2 maanden later sterft ons pap in onze tuin aan een hartaanval na een rondje hardlopen. Hij was alweer aan het trainen voor weer een nieuw seizoen Bladella.
 
 
 
Wat voor een voetballer was je vader? Was hij supporter van een topclub? Welke? Hoe kijk jij daar op terug?
 
 
Ons pap was geen talentvolle voetballer zoals zijn broers Jan en Harrie. Hij heeft nooit in het eerste gestaan. Wat ik me kan herinneren is dat ons pap bij de Veteranen voetbalde. Jan Mariën regelde daar de zaken. Ons pap keepte toen in het ene veteranenelftal. De vader van mijn beste vrienden Pim & Perry keepte in het andere elftal. Later toen er nog maar 1 veteranenteam over was is ons pap weer gaan voetballen als rechtsback. Het veteranen elftal is later het laagste lagere elftal geworden.
Het handelsmerk van ons pap was toch wel de 2 borreltjes jonge jenever, die hij als warming up standaard elke zondagmorgen voor de wedstrijd dronk aan de kantinebar. Zo zullen de meesten Piet Bierens wel herinneren.
Maar ons pap is ook jarenlang jeugdleider van de lagere D geweest. Hij was heel trots op Theo Tenbult en Mark Antonius die hij nog in zijn jeugdelftal heeft gehad en deel uitmaakte van het opmars team van Bladella 1 met diverse kampioenschappen.
Ons pap was een voetballiefhebber. Hij was supporter van Bladella en daar was hij op zaterdag zolang ik in de jeugd heb gespeeld en steenvast op zondag. Als hij al een voorkeur voor een topclub heeft gehad dan moet dat PSV geweest zijn. En dat kwam dan eigenlijk door zijn voetbalmaten Jan Cosijns (de vader van Peter en Jos) en Theo Van Gestel. Die waren namelijk vanuit PSV naar Bladella gekomen en daar had hij van begin af aan een goede band mee.
Nee van een betaald voetbal organisatie moest hij niets hebben. Zo heeft hij op een zaterdagmiddag ook de scouts van FC Eindhoven naar huis gestuurd met de mededeling dat zolang ik nog geen 18 was ze niet terug hoefde te komen.
Wij hadden geen auto en dus gingen wij ook niet even naar het voetballen kijken. Peer Hooijen heeft hier een sleutelrol voor mij in gespeeld. Met hem mocht ik in de auto naar de wedstrijden van het Kempische Elftal en later mocht ik mee naar PSV. Dus moet je nagaan hoelang Peer Hooijen al zorgdraagt voor heel voetballend Bladella.
Voetbal keken we lauter op TV. Voetbal ging ook standaard voor andere zenders. Op zaterdag was het vaste prik Sportschau en later op de avond Studio Sport. En op zondag Studio Sport en dan de BRT.
Terugkijkend heb ik een hele voetbalrijke jeugd gehad vanuit een heel eenvoudig perspectief. Iets wat me gebracht heeft van voetballer tot trainer. Ik weet heel zeker dat ons pap trots op me is en dat is dan mooi wederzijds! Meer heb ik niet te wensen, ik heb per slot van rekening zijn pret oogjes.  

 
www.bladella.nl
Weet jij alles over de Eredivisie en de internationale toernooien, maar weet jij ook de weg bij de voetbalclubs in de regio? Speel dan… Lees verder »
 
www.bladella.nl
Bij een overwinning zou de kopgroep van deze competitie in 2D in het zicht blijven. Dat gold deze middag voor de beide ploegen. Lees verder »
 
www.bladella.nl
Wie geïnteresseerd is in de voetbalsport, krijgt mooie beelden in het hoofd bij de namen Nou Camp, Old Trafford en Bernabeu.… Lees verder »
 
www.bladella.nl
Na Geldrop komt rksv Heeze zondag onze vijfde plaats aanvallen. Een goed resultaat slaat die attaque (voorlopig) af Lees verder »
 
 
 
 
Klik om het volledige nieuwsarchief te tonen.
VV Bladella
Sportpark De Smagtenbocht
Bossingel 7
5531 NH Bladel
 0497 38 19 24

Banknummer NL83RABO0107588439
KVKnummer 40235434
BTWnummer NL2651786B01
Terug naar boven