“Dit getalenteerd team is klaar om te promoveren”. Dat was de opdracht en daarmee ook de missie die wij als begeleiders aan het begin van het seizoen meekregen. Dat werd ook het doel dat we wilden halen. En het is gelukt!!!!

Scoren
Vóór de winterstop werden nog vraagtekens geplaatst bij het scorend vermogen van het team. Maar dat ‘probleem’ is daarna met succes aangepakt: in tien partijen werd er maar liefst 46x gescoord, tegen 30 in het najaar. Het constante in het eerste en het tweede deel van de competitie is onze goede verdediging: zowel vóór als na de winterstop hoefden we maar zeven keer af te trappen omdat wij een doelpunt moesten incasseren.

Wie ging er vanuit dat we onze kampioenswedstrijd pas op 2 juni zouden spelen?! Bijna niemand!!

Na de eerste competitiehelft waren we nog wel als “Herbstmeister” de winterstop ingegaan. Hoogtepunt daarbij was dat we de grootste concurrent Reusel Sport vanuit de Smagtenbocht met een 3-1 nederlaag naar huis stuurden. Dieptepunt was dat we op het terrein van SV Valkenswaard met de schrik vrijkwamen en met één ‘wedstrijdpunt blij mochten zijn! Het was wel duidelijk dat er nog flink aan de weg getimmerd moest worden om de neuzen dezelfde kant op te laten krijgen en daarmee constant succes te kunnen boeken. Na een lange winterstop en nog lang nakwakkelend winterweer vielen er wedstrijden uit en duurde het seizoen langer dan we zelf ingeschat hadden.

Met een selectie van zes verdedigers, zes middenvelders en drie aanvallers startten we de 2e competitie van het seizoen 2017-2018!!

Uit bij DBS werd het ons knap lastig gemaakt maar namen we na hard werken toch de verdiende drie punten mee naar huis. Twee weken later stond de oranje zwarte formatie uit Son (SBC) op het menu. Dit werd de te kloppen ploeg op weg naar de titel. De uitslag van 2 - 2 was gezien de wedstrijd en vorm waarin we verkeerden terecht. Maar we konden beter, en we moesten beter!!

En het liep in de loop van de tijd ook beter. De aan het zondagse vaandelteam uitbesteedde speler kon ook weer bij ons minuten maken. Zodoende kwam er ook weer meer rust in de ploeg en de doelpuntenmachine kon langzaam op gang komen. In vijf wedstrijden wisten we maar liefst 22 keer te scoren zonder ook maar één tegendoelpunt te hoeven incasseren. Dat was een periode waarin het vertrouwen groeit en we ook steeds (over)moediger werden.

Dat laatste bleek toen de Geldropse formatie ons verraste met een gretig aanvallend team en ons met de rust met een 2-0 achterstand naar de kleedkamers stuurde. De koppen werden bij elkaar gestoken, er werd bij elkaar koud water in het gezicht geplensd en we stonden weer met beide benen op de grond. De mannen wisten wat hen te doen stond: scoren en de punten bij ons laten bijschrijven. Aansluitend aan de wedstrijd zijn we als groep gaan eten om de batterij voor de laatste drie wedstrijden maximaal op te laden.

Op 19 mei speelden we de wedstrijd die de competitie in aantal gespeelde wedstrijden gelijk moest trekken. Concurrent SBC stond nog 3 punten voor met een gelijk doelsaldo. De punten van deze wedstrijd moesten dus over de streep getrokken worden om zodoende mee bovenaan te komen en daar te kunnen komen waar we uiteindelijk wilden eindigen: bovenaan!! Na deze degelijke 2 - 0 overwinning op Acht, waarbij we verzuimden om de scoren dermate uit te bouwen dat SBC schrik zou krijgen, begon de kampioenskoorts echt te kriebelen. De groep werd nog hechter en de missie begon steeds meer te leven. De overtuiging was er en de motivatie ging tot op het bot. We waren er klaar voor.

Voor de voorlaatste wedstrijd gingen we met zijn allen op weg naar DVS. Een beetje angstig: punten pakken was één, scoren is twee. Maar gescoord werd er: maar liefst 13 keer door ons en één keer door DVS. Met spanning zaten we na afloop in de kantine bij DVS te wachten hoe de uitslag zou worden bij SBC. Met nog 25 minuten op de klok stonden we nog 9 doelpunten voor maar naarmate de tijd verstreek werd deze marge snel terug gebracht tot 4 doelpunten!

Match Day!!!
Dit was de dag waarop we onze verslaggever naar Unitas stuurden voor de wedstrijd tegen SBC om live verslag uit te brengen van wat daar zou gebeuren. Het was de dag waarop we niets aan het toeval over wilden laten. Om 13.00 uur verzamelden we voor een gezamenlijke lunchen en daarna gingen we even naar buiten om de spanning te laten zakken! En dan om 13.45 uur weer naar binnen om het strijdplan uit te rollen!!! De wedstrijd Unitas – SBC in Eindhoven begon met een vertraging van 18 minuten om zodoende het tijdsverschil van spelen tot een minimum te beperken. We begonnen goed, na twee minuten viel het voor ons zo belangrijke eerste doelpunt. Dat voelde als een bevrijding voor het hele team. We gingen door en nog geen 6 minuten later was het 2 - 0. Uiteraard werd dit ook gecommuniceerd in Eindhoven waarbij SBC met een 1 - 1 stand ging rusten en de wetenschap dat wij in de 27e minuut het 3e doelpunt lieten noteren op het scorebord.

Om SBC uiteindelijk de genadeslag toe te dienen kregen zij tijdens te thee te horen dat onze linkerspits voor de 2e maal doel had getroffen en wij de thee gingen drinken met een 4 - 0 voorsprong. Een totaal verschil van acht doelpunten dus. Concurrent SBC had nog 45 minuten om 8 maal te scoren maar dan moest ons scorend vermogen wel totaal van slag raken. Maar bij ons werd de honger naar het kampioenschap alleen maar groter en groter. SBC scoort in de 18e minuut van hun wedstrijd de 1 - 2 maar in dezelfde minuut maakten wij ons vijfde doelpunt van de middag. Daarmee ging de hoop voor SBC als een nachtkaars uit.

Vanaf dat moment wisten we het zeker!! Na een jaar hard werken en bouwen aan een hecht team, waarin iedere speler zich had toegelegd op zijn eigen talent en dat voor de volle 100% had benut, was de TITEL is voor ons!! Om ook aan onze trouwe supporters, en de hele achterban die massaal uitgerukt was om ons te ondersteunen, een leuke wedstrijd te serveren prikten we er in 20 minuten tijd nog even 4 doelpunten bij. Het titel was daarmee helemaal een feit en na 36 jaar zonder kampioenschap voor JO19-1 was onze missie meer dan geslaagd!

De hoofdrolspelers van dit geweldig getalenteerde team

• Doelman Twan Hooijen alias Pump Boy,
• Tom Koolen,
• Jens Maas alias “mr. Elastico”,
• Lars van der Heijden alias ‘’Chefke’’,
• Gijs “Bontjas” Bontjer,
• Niek Janssen,
• They Lauwers alias “Tjee”,
• Roy “Bakkie” Vosters alias “Vos”,
• Bob(ke) Michiels alias Kapitein,
• Yoran Schinkel alias “Rocky”,
• Jonathan Atuquoye “Het geheime wapen”,
• Tim “het Slangenmens” Beerens,
• Jorn Kox alias “Cocks”,
• Stan Vinken,
• Roel Tuijtelaars alias “Tuijt”,

Kees Koolen “Vlaggert” en Frank “Schinkel” hebben een geweldige taak volbracht in de ondersteuning van mij maar zeker naar de groep toe!

Uiteraard dank aan onze achterban en trouwe supporters en zeker niet op de laatste plaats onze sponsors Willems Machinebouw en One Solar!! Dit i dus een mooi en succesvol jaar geweest voor Bladella. Nu willen we de komende weken het vaandelelftal nog extra de ondersteuning bieden in de strijd voor promotie naar de 2e klasse!!


Voor de oudjes: wie kent ze nog????

1982 Kampioensteam A1

Staand vlnr: Geert Roijmans †, Leo Kox, Patrick Pijnenburg, John Daniëls, Peter Fiers, Theo Janssen, Theo Tenbült, Jules Broens
Knielend: Toine Lemmens, Geert Korsten, Pieter Spooren, Rik Klessens, Rob van den Oetelaar, Tom Ansems en Johan Broens.