Zondag 19 april was, bij iedereen die Bladella 8 een warm hart toedraagt, de datum die in alle agenda’s diep gedrukt stond. Na een succesvol seizoen kon vandaag de kroon gezet worden. Met slechts twee gelijkspellen en één verliespartij was het gat met de nummer twee DEES  opgelopen tot 8 verliespunten en met nog 3 wedstrijden te gaan moest Terlo aan de zegekar gebonden worden om het gedroomde kampioenschap binnen te halen.
 
Het was te hopen dat de kampioenszenuwen ons geen parten zouden spelen. Vorig week ging het nog bijna mis na een dramatische eerste helft in Esbeek. Gelukkig waren we toen op tijd  bij de les en we waren er van overtuigd dat 100% scherpte getoond moest worden bij de start. Nou, de scherpte was er. Terlo kwam er niet aan te pas en in no-time stond het al 2-0 op veld 2. Met een ruststand van 4-1 was de wedstrijd eigenlijk al gespeeld. Nog even scherp en dan FEEST! Ook de tweede helft liep voorspoedig. We voetbalden de wedstrijd professioneel uit met en einduitslag van 7-2.

De polonaise was tijdens de wedstrijd al ingezet door bepaalde personen, maar na het fluitsignaal kon het los. Wat een verlossing voor velen van ons. Gasten van 43 jaar die nog nooit kampioen geweest waren bij de senioren, hielden het amper droog. De ontlading was groot. Dit Bladella 8, met een mooie mix van jong en oud, had het toch maar even mooi geflikt! We genoten op het veld nog flink na met goedkope nepchampagne, familie en vrienden van de spelers. In het kleedlokaal was de ontlading niet minder en Perry mocht een heuse kampioenenschaal in ontvangst nemen.
 
In de kantine had Peer van de kantine de muziek bij binnenkomst vol opengedraaid en de polonaise kon in gang gezet worden. Die middag hebben we er nog vele gedronken om vervolgens af te sluiten bij de Ambiani waar Bram met een knallend vuurwerk ons stond op te wachten. Het feest ging tot in de late uurtjes door en het was maar goed dat onze Dirk nog even naar de eierboer was geweest, zodat we het afsluiten nog mooi even konden uitstellen. Tot zover de zondag.
 
Op maandag stond om 12:00 een heuse platte kar te wachten op de markt. Het feestje was nog niet voorbij. Op naar “In dn Bockenreyder”! Alsof we nog niet genoeg eieren gehad hadden… We namen natuurlijk allemaal een zeer bescheiden uitsmijter, Kees de kleinste. Met deze twee dagen schitterend weer was inmiddels menig koppie verbrand, maar het weerhield de bikkels van 8 niet om wederom de keeltje open te trekken en er nog een keer vol tegenaan te gaan. Rond 18:00 terug in de huifkar en op naar het buffet bij Brambiani. Daarna was de vermoeidheid toch zichtbaar (zeker bij de 25-plussers) en werd langzaam afgesloten. Een enkele die-hard maakte er overigens nog nachtwerk van. Het kampioensfeest zat er op.
 
Tot slot nog een woordje van dank. Dank aan de trouwe supporters en alle mannen die het dit jaar gedaan hebben. Speciale dank aan de jongens die stoppen (Guus, Rob, Pim en Dave). Perry ook bedankt voor de vele jaren dat je onze leider was. Gelukkig ga je wel door als voetballer. Harrie bedankt voor jouw scherpte en ondersteuning als leider. Mannen het was een mooi jaar; we genieten nog even na en volgend jaar knallen we er weer tegenaan!