Bladella 9

Vandaag is de grote dag van de derby der derby’s. Ons vaandelteam speelt na een paar jaar weer eens tegen die geel-zwarten van een durpke verderop. Ook wij nemen het vandaag op tegen geel-zwart, maar onze tegenstander komt uit Valkenswaard. Echter, voordat we in het strijdperk mogen treden moeten we eerst ons team voor het nageslacht vastleggen op de gevoelige plaat. Al om half negen(!) staan we geknipt en geschoren in het gelid. Speciaal voor Nestor is een bankje neergezet zodat hij kan zitten. Respect voor de ouderdom! Daarnaast is het een gevecht om naast Nestor te mogen zitten. Hoofdprijs gaat naar Slof: “ik ga langs Nestor zitten want dan lijk ik wat jonger….”

Het vroege tijdstip voor de teamfoto heeft ook nog een nadeel. We hebben nu een erg lange warming-up en dat is – leert de ervaring uit het verleden – niet zo bevorderlijk voor de concentratie richting de wedstrijd. Bij aanvang van de wedstrijd is dat ook meteen te merken. De Valk start veel feller als wij en al vrij snel moet Nestor eraan te pas komen om ons voor een vroege achterstand te behoeden door een afstandsschot vakkundig te pareren. Toch is het niet zo dat wij geen kansjes krijgen. Wielen is op rechts diep gestuurd en geeft op de achterlijn een perfecte voorzet op Mukkes, die de bal in één tijd richting doel werkt. Maar ook hier staat de keeper zijn mannetje.
Bij De Valk is het een bonte verzameling van spelers. Het blijkt een samengeraapt team te zijn wat deze competitie voor het eerst samenspeelt. Blijkbaar moet er nog even gespaard worden voor een eensluidende outfit want we zien spelers met oranje, blauwe, gele en rood-witte sokken op het veld rondlopen. Vooral de speler met rood-witte sokken kan wel een potje voetballen. Hij blijkt te zijn overgekomen van Willem II. Het is dan ook niet verwonderlijk dat hij het eerste doelpunt op zijn naam schrijft. Nadat hij de bal heeft ontvangen slalomt hij door onze verdediging heen als ware onze mannen slechts pionnen. Eenmaal vrij voor het doel heeft hij er geen problemen mee om Nestor met een droge schuiver te verschalken: 0-1.
Gelukkig laten we ons door de snelle achterstand niet uit het veld slaan. We trekken weer ten aanval. Ditmaal wordt gastspeler Tim Boemaars over links diep gestuurd middels een steekbal van Mukkes. Die haast zich vervolgens naar het vijandelijke doel. Daar aangekomen krijgt hij de bal retour van Tim en met een knap schot trekt Mukkes de stand weer gelijk: 1-1.
Erg lang kunnen we niet van de voorsprong genieten. Een domme overtreding op 20 meter van het doel van Nestor stelt de speler met de rood-witte sokken in staat zijn tweede binnen te schieten; een vrije trap zoals je ze in de ere-divisie zo af en toe ook wel eens ziet: 1-2.
Ook nummer 3 laat niet lang op zich wachten. Na fout uitverdedigen wordt de bal achter onze verdediging gelegd op – hoe kan het ook anders – de speler met de rood-witte sokken. Die ziet Nestor uit zijn doel komen in een uiterste poging het dreigende gevaar te keren. Maar voor de derde maal wordt hij kansloos gelaten. Ditmaal door een prachtige lob over hem heen.
Binnen een half uur al drie doelpunten achter de kiezen, da’s nie mals! Maar het blijkt voor De Valk nog niet voldoende te zijn. Een volgende doelpunt wordt genoteerd na een afstandschot. Nestor weet in eerste instantie de bal nog te keren, maar onze verdediging staat zo te slapen (moesten ook zó vroeg op voor de foto…) dat de rebound eenvoudig door De Valk binnen kan worden getikt: 1-4.

De thee is ditmaal zeer welkom. Even op adem komen en wat tactische wijzigingen die GBL doorvoert moeten ervoor zorgen dat het de tweede helft beter gaat. Dit doen we zonder Mukkes, die een andere topper – die vandaag gespeeld wordt in Eindhoven – niet wil missen. Geef mij dan maar Blaal – Reusel i.p.v. PSV – Excelsior!!!

Alle omzettingen ten spijt biedt het geen soelaas tegen de aanvalsdrang van De Valk. Ook onze andere gastspeler Roel Peijs kan hier ondanks al zijn ervaring en rust achterin geen verandering in brengen. We staan koud weer op het veld of nummer vijf voor De Valk valt alweer te noteren. Ditmaal met een schot onder in de hoek na foutief instappen van onze verdediging. Het zesde doelpunt wordt bijgeschreven als een aanvaller van De Valk zomaar door onze verdediging heen kan lopen en binnen kan schieten. Doelpunt nummer zeven is nagenoeg een exacte kopie van nummer zes.
De achterstand begint nu wel een beetje pijnlijk grote vormen aan te nemen. Je zou denken dat onze tegenstander nu wel uitgeraasd zou zijn, maar niets is minder waar. Onze verdediging wordt wederom kansloos helemaal weggespeeld en via de binnenkant van de paal valt ook nummer 8 nog binnen.
Noodgedwongen door blessures moet GBL nogmaals wat omzettingen doen. Te elfder uren is Kees Lavrijsen als derde gastspeler bereid gevonden de laatste minuten bij ons vol te maken. Ondanks alle ervaring die Kees met zich meebrengt kan ook hij niet voorkomen dat De Valk nogmaals scoort.
Na de 1-9 lijkt De Valk eindelijk verzadigd en krijgen wij weer wat kleine kansjes. Zo weet Tim Boemaars een schot op de lat te produceren en gaat een volley van Roykuh uit een corner rakelings voorlangs. Het is TwanSam die uiteindelijk onze score kan verdubbelen. Na een voorzet neemt hij de bal prachtig op de borst aan en schuift het leder beheerst onder de goalie van De Valk door: 2-9.
Toch is het laatste woord weer aan De Valk. Na een te korte terugspeelbal wordt de 2-10 eindstand aangetekend.

Er was voor ons vandaag weinig eer te behalen. Toch kan Nestor zeggen dat hij vandaag de nul heeft gehouden. De een die daarvoor staat verzwijgen we… Het positieve van vandaag: er viel geen enkele wanklank, geen gemopper op elkaar, positieve coaching. Hoe anders was dat ooit in het verleden.
Hoe dan ook, we hadden geen enkele kans tegen een veel sterkere tegenstander. Terecht kregen we vandaag behoorlijk klop.

Nu maar hopen dat dit geen voorbode is voor de derby van vanmiddag…