De weg er naartoe .....

De weg er naartoe is vaker mooier.....
Na de goede overwinning tegen de nummer laatst RKVVO van vorige week, stond vandaag de eerste returnwedstrijd op het programma. Spoordonk, dat thuis in een matig duel met 0-2 te sterk was geweest, mocht ons op het zonovergoten sportpark het Horstje ontvangen.

De weg er naartoe bleek een hele onderneming. Er wordt wel eens gezegd dat alle wegen naar Rome leiden, maar er zijn er ook verdomd veel die uiteindelijk in Spoordonk uit komen. Sommigen pakten de snelweg, anderen kwamen maar amper van de autoluwe binnenweggetjes af en er zaten er nog een aantal tussenin. Terriër Joey vond de route zo leuk dat hij gewoon voor de aftrap nog een keer op en neer reed, kon hij bij de tweede ronde ook meteen zijn tas met voetbalspullen meenemen, wel zo handig. Het kostte hem wel zijn basisplaats, maar dat had ie er vast graag voor over.

Het Horstje lag er wit bij, maar het zonnetje deed wel zijn werk en voordat de wedstrijd begon was het overgrote deel van het veld weer groen geworden. Prima dus dat er besloten was dat er gevoetbald kon worden. Coach Brands legde nog even uit dat de vorige wedstrijd met name door slordig spel van onze kant verloren was gegaan, dus er was wel degelijk wat te halen hier.

Het zevende kwam dan ook goed uit de startblokken en het duurde niet lang voor het overwicht ook tot een doelpunt leidde. Ronny Soeng werd onreglementair afgestopt en de scheidsrechter gaf een terechte vrije trap. Man in vorm Sjakie Lopez Cardozo ging achter de bal staan en wist de bal, met wat hulp van de muur, dat wel, keurig achter de keeper te leggen. na 12 minuten de 0-1 stand: een droomstart.

Leon de Kogel moest daarna helaas het veld verlaten met een vervelende blessure waardoor Michiel letterlijk en figuurlijk koud het veld in moest. Dit is altijd lastig en dat bleek ook deze keer. De ploeg reageerde onwennig en een paar keer onnodig balverlies en wat meer geschutter in de verdediging gaf de spoordonkse boys de kans om meerdere keren aan te leggen. Een daar van bleek fataal, 1-1.

Het zevende schrok hier niet van en bleef de aanval zoeken. bij een corner ontbrak het aan geluk: de bal caramboleerde via de onderkant van de lat weer het veld in. bij rust was het 1-1.

In het tweede bedrijf, met drie wissels, werd weer sterk begonnen en ook nu wierp dit snel zijn vruchten af. een snelle aanval door het midden, via o.a. Roel en Joey, kwam uiteindelijk bij Sjakie die goed doorzette en alleen voor de keeper niet faalde: 1-2 en de hernieuwde voorsprong.

Naarmate de tweede helft vorderde vloeiden de krachten helaas uit het team en ook de vooral op appel fluitende scheidsrechter hielp niet mee toen hij een voordeel situatie affloot. aan de andere kant zag hij een handsbal van Hoekie (al dan niet in de zestien) gelukkig net erbuiten. Desondanks nam de druk van Spoordonk wel toe en omdat er ook nog een aantal spelers met blessures kampten moest coach Brands nog inventief zijn in het laatste deel van de wedstrijd. Het leidde ertoe dat hij zelfs zelf de vlag ter hand moest nemen omdat de overgebleven spelers daar niet fit genoeg voor waren.

Spoordonk profiteerde een kwartier voor tijd van de vermoeidheid van het zevende en een goede actie over links werd prima afgerond met een droge schuiver in de korte hoek. Hierna ging het spel nog wel op en neer maar beide partijen konden niet meer tot scoren komen. Het gelijkspel deed ook wel recht aan de krachtverhoudingen.

Volgende week komt HMVV op bezoek, ook een club die nog niet zo heel veel punten heeft weten te pakken. Het verschil is twee punten in Mierds voordeel dus bij een overwinning kunnen we ze voorbij gaan, een mooie uitdaging!