Wat doe je dan? Gelukkig begint Max in Montreal om 20 uur Nederlandse tijd, dat is ruim voor de aftrap van Mats en kornuiten in Lille. En eerlijk is eerlijk, normaal was alleen de start in de Formule 1 leuk. En de eerste paar bochten, om te kijken wie er allemaal op elkaar knallen. Daarna was het toch vooral een optocht van heel dure wagens. Maar met Max is alles anders.
 
Dus als hij na de start ineens derde ligt, wil je toch blijven kijken. Wie weet, komt er weer zo’n bizar Olav Mol-momentje. En dan slaat de twijfel toe. Duitsland - Oekraïne komt steeds dichterbij. Wat gaat Mustafi doen, de vervanger van Mats?
 
Gelukkig leven we in 2016, en ik ook weer in Nederland. Op mijn telefoon heb ik geen last meer van geopolitieke-economische belangen en dus kan ik gewoon op de app van NOS de wedstrijd in Lille kijken, terwijl op tv de bolides in Montreal blijven voorbijrazen.
 
Ik zit er helemaal klaar voor en kan genieten van beide sporten. Totdat ineens een derde scherm actief wordt. Mads wil aandacht. 7,5 maand jong weet hij feilloos de momenten uit te zoeken om aandacht van papa te vragen. En dus maar snel omhoog. En terwijl Max beneden op televisie met Nico Rosberg een mooi duel uitvecht, scoort Mats’ vervanger Mustafi op mooie wijze 1-0. Ik zie het in samenvattingen en nabesprekingen.
 
En terwijl Max uitlegt dat plaats 4 ook mooi is, kijken ik en Mats toe hoe Duitsland heer en meester is in de tweede helft met een mooi doelpunt van Schweinsteiger als beloning, en slaapt Mads weer.
 
Stijn Heusschen