... speelden verschillende Nederlanders. Faas Wilkes, Bram Appel, Keesje Rijvers en Bertus de Harder waren enkele spelers die het risico namen uitgezonderd te worden door de K.N.V.B. en kozen voor het “grote geld”.
In Nederland was EVV Eindhoven, met spelers als Noud van Melis, Frans Tebak, Jan Louwers, Willy Schmidt, de “lange” van Kemenade e.a., de laatste landskampioen voordat ook hier het betaalde circus startte. Eindhoven was één van de laatste verenigingen die deze grote stap waagden, voor de toenmalige penningmeester het sein om zijn lidmaatschap voor de vereniging op te zeggen.
Voor Eindhoven was dat het begin van het einde. De roemruchte club met het Bladella-tenue (ha,ha…) zakte weg en moest tandenknarsend toezien hoe stadgenoot P.S.V. wel gedijde in de nieuwe financiële wereld.
De verandering in de sportwereld zette zich voort. Maar is dat wel zo geweldig? Sporters verdienen als in héél jonge leeftijd veel geld. Voetballers, tennissers, golfers, volleyballers enz. kunnen zich binnen enkele jaren financieel onafhankelijk spelen. In Nederland was m.n. Johan Cruyff de voorloper in de omwenteling. met steun van zijn schoonvader Coster, dat wel.
Het beroep spelersmakelaar was geboren, een beroep dat vaak terecht of ook zeer onterecht met gefronste wenkbrauwen wordt bekeken.
Op de golf van het succes van de sport liften vele anderen dankbaar mee. Er zijn talloze voorbeelden: neem de T.V-wereld. Een voetbalwedstrijd op het scherm is tegenwoordig een show geworden. Discussieprogramma’s rijzen de pan uit, vaak met een niveau om van te huilen. Een man als Jan Mulder, die werkelijk aan geen enkel programma ook maar iets van waarde toevoegt, vliegt deze tijden werkelijk op en neer van Brussel (BRT) naar Hilversum (NOS) om ter plaatse zijn zalvend gezanik naar buiten te brengen. Of neem oud-PSV doelman Ronald Waterreus die met zijn monotone stem zijn stereotypen te berde brengt. Zijn er eigenlijk nog mensen die serieus en geboeid naar de z.g. analisten kijken en ook luisteren?
Toch komen die luitjes beslist niet voor de lol naar de studio; voor hen is het een leuke (bij)verdienste.
Mensen met verstand van de sport als Co Adriaans of Ronald de Boer voegen iets toe, maar een illusionist of een kinderacteur met een bolhoed zijn toch een aanfluiting voor elk sportprogramma

Daarom: mag het een onsje minder………………

Leo Wilms